Η παραμόρφωση είναι όλη δική μας…

«Λέγομαι Χρήστος Ιωαννίδης. Είμαι καθηγητής στη μέση εκπαίδευση εδώ και 23 χρόνια και υπεύθυνος του περιοδικού «Schooligans» και του μαθητικού φεστιβάλ «Schoolwave». Γνώρισα τον Αντρέα-Δημήτρη Μπουρζούκο για τρία χρόνια (2005-2008). Ήταν μαθητής μου στο Μουσικό Λύκειο Παλλήνης.

Είμαι σοκαρισμένος από την είδηση της εμπλοκής του σε ένοπλη ληστεία. Δεν ξέρω τι τον οδήγησε ως εκεί. Θέλω όμως να μιλήσω για τα τρία χρόνια που τον γνώρισα ως μαθητή αλλά και ως εθελοντή στο περιοδικό.

Ήταν χαρά μου να έχω μέσα στην τάξη παιδιά σαν τον Αντρέα-Δημήτρη. Ήταν ευαίσθητος, ήταν έξυπνος, ήταν ανήσυχος. Όχι, δεν άκουγε heavy metal. Άκουγε ροκ, άκουγε Χατζιδάκι, άκουγε Μότσαρτ. Όχι, δεν ήταν αντικοινωνικός. Ίσα-ίσα ήταν πολύ αγαπητός στους συμμαθητές του. Και φυσικά είχε και αυτός θυμό μέσα του, όπως όλα τα αληθινά παιδιά που ανακαλύπτουν στην εφηβεία τους την απάνθρωπη και υποκριτική κοινωνία στην οποία ζούμε.

Όχι, δεν ήταν κακός μαθητής, ήταν πολύ καλός. Μπήκε και αυτός στο πανεπιστήμιο, γράφοντας μία από τις εκθέσεις-κονσέρβες που του ζητάει το σύστημα. Οι γονείς του ήταν δύο αξιοπρεπέστατοι άνθρωποι. Ερχόντουσαν τακτικά στο σχολείο να μάθουν για το παιδί τους. Κάποια στιγμή έμαθα από τον Αντρέα-Δημήτρη ότι ο πατέρας του έμεινε άνεργος. Μου το είπε πικραμένος και θυμωμένος.

Δεν ξέρω πόσες αιτίες θυμού προστέθηκαν από τότε. Μπορώ ίσως να φανταστώ αρκετές απ’ αυτές, καθώς ζω κι εγώ μέσα σ’ αυτήν την Ελλάδα. Απο κει και πέρα, λυπάμαι και ντρέπομαι. Λυπάμαι για τον Αντρέα-Δημήτρη που πίστεψε, καθώς φαίνεται, στη βία σαν απάντηση στη βία του συστήματος. Ντρέπομαι όμως και για την Ελλάδα που οδηγεί παιδιά σαν τον Αντρέα-Δημήτρη σ’ αυτό το σημείο. Ντρέπομαι για τους αστυνομικούς που τον βασάνισαν. Ντρέπομαι για τους δημοσιογράφους που ήδη τον καταδίκασαν. Και ντρέπομαι για όλους τους ανυποψίαστους πολίτες που θα τον τσουβαλιάσουν μέσα στο κεφάλι τους σαν έναν «τρομοκράτη» και θα προσπεράσουν το παραμορφωμένο από τα χτυπήματα πρόσωπό του για να πάνε στην επόμενη είδηση. Η παραμόρφωση είναι όλη δική μας».

πηγή: lifo.gr

—

• Δεν υπήρξε συμπλοκή στην σύλληψη των δραστών στην Κοζάνη
• Ψυχοπαθητικοί και χρήζοντες βοήθειας οι βασανιστές κρατουμένων, της Ελένης Νίνα
• Αποτροπιασμός για την κακοποίηση των συλληφθέντων – Ρουπακιώτης:…
• Τα κίνητρά μου είναι πολιτικά, δηλώνει ο 20χρονος της Κοζάνης
• Η μητέρα του Α. Μπουρζούκου: «Βασανιστήρια τύπου Γκουαντάναμο»
•  Συγκλονιστική μαρτυρία δικηγόρου ενός εκ των συλληφθέντων για τα βασανιστήρια
• Το γκραν-γκινιόλ επικοινωνιακό αυτογκόλ της αστυνομίας
• Κουίζ: Τι έσβησε με το Photoshop η ΕΛΑΣ;
• Εισαγγελική παρέμβαση για τα βασανιστήρια στους συλληφθέντες της Κοζάνης – Προκλητικές δηλώσεις Δένδια

—

Άλλα άρθρα:

• Οι Πυρήνες της ενημέρωσης, της Αντας Ψαρρά
• Στοιχεία-σοκ και μηνύσεις για τα βασανιστήρια στη ΓΑΔΑ
• Les Echos: Η Ευρώπη στα πρόθυρα της δικτατορίας. Του Γιάννη Μακριδάκη
• Ευρωπαίος Επίτροπος: Διασύνδεση αστυνομίας και Χρυσής Αυγής
• αβασάνιστα;

—

Πόσο αηδία να υπάρχει ακόμα να νιώσεις;

Οι… «μάγκες» με τις κουκούλες…

Όλοι οι κλέφτες και οι φοροφυγάδες με τα δις στο εξωτερικό είναι έξω από τη φυλακή. Ο ψωμιάδης είναι έξω από τη φυλακή. Οι ίδιοι πολιτικοί που κατέστρεψαν τη χώρα κυβερνάνε, και κάνουν τους μάγκες σε 20χρονα, βασανίζοντάς τα παραβιάζοντας τα ανθρώπινα δικαιώματα ξεφτιλίζοντας τη δημοκρατία και τη δικαιοσύνη και όσους υποτίθεται ότι την ασκούνε.

Όλη η αστυνομία στο πόδι για 4 – 20χρονα.

Πόσο αηδία να νιώσεις γι αυτή τη χώρα όπως την κατάντησαν;

Πόσο αηδία να υπάρχει ακόμα να νιώσεις;

___

Το Σύνταγμα παραβιάζεται κατ’ εξακολούθησιν με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου που πλέον έγιναν ψωμοτύρι της μνημονιακής τρικομματικής κυβέρνησης που το καταστροφικό πρόγραμμά της ακόμα και το ΔΝΤ παραδέχτηκε ότι ήταν μέγα λάθος, συγγνώμη…

Το κράτος δεν έχει τα κότσια να πιάσει τους οικονομικούς δολοφόνους που σκουπίζουν τ’ απομεινάρια από χαβιάρι που πασαλείβει ως σκατό τον κώλο τους.

Όλοι οι κλέφτες και οι φοροφυγάδες με τα δις στο εξωτερικό είναι έξω από τη φυλακή. Ο Ψωμιάδης είναι έξω από τη φυλακή. Εν τω μεταξύ οι ίδιοι πολιτικοί που εξαθλίωσαν τη χώρα ακόμα κυβερνάνε.

Διαπομπεύονται και φυλακίζονται οροθετικές πόρνες, διώκονται ειδικοί που έχουν καταθέσει κοινωνικό έργο επί δεκαετίες, κατηγορούνται άλλοι με κακούργημα επειδή υποστήριξαν τα ανθρώπινα δικαιώματα, διώκονται διαδηλωτές φυλακίζονται για 8μηνα, κάνουν απεργία πείνας για να καταφέρουν να αποφυλακιστούν και μετά από 5 ολόκληρα χρόνια το δικαστήριο τους ανακηρρύσσει αθώους, χωρίς να ανοίξει ούτε μία μύτη από όλους αυτούς που αυθαιρέτησαν όχι μόνο εις βάρος τους αλλά ενάντια στην ίδια τη δημοκρατία.

Μετανάστες καταδικάζονται για 7 χρόνια, επειδή πείναγαν και έσφαξαν μια προβατίνα για να φάνε, ενώ ο νόμος για τους απανταχού Αγιάννηδες λέει: Αθώοι οι κατηγορούμενοι αυτών των περιπτώσεων…

Οι πολιτικάντηδες ανακοινώνουν συνεχώς τις δηλώσεις τους, τρέχουν στην καλύτερη περίπτωση στη Στάη για να μας ενημερώσουν, μιλάνε για ντροπή της Δημοκρατίας και όχι για έγκλημα, και η αντιπολίτευση βγαίνει στους δρόμους συντεχνιακά, περιστασιακά και μεμονωμένα ανά κόμμα, για να ζητιανέψει κυρίως μόνο λεφτουδάκια.

Οι ιδιωτικοί υπάλληλοι, οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι χιλιάδες άνεργοι, οι υποαπασχολούμενοι, οι συνταξιούχοι, είναι η… Ελλάς(των εκατομμυρίων πλέον) «Ελλήνων Ορφανών», ενώ οι δημόσιοι δικαστικοί λειτουργοί -σε κλίμα ανασφάλειας Δικαίου– κάνουν αντισυνταγματικές στάσεις εργασίας διαρκείας για οικονομικούς λόγους, καταφέρνοντας να πάρουν 100 εκατομμύρια αναδρομικά, και αντίθετα η απεργία διαρκείας του Μετρό λήγει άδοξα μετά από επίσης αντισυνταγματική επίταξη των εργαζομένων, ενώ η ΓΣΕΕ κοιτάει άπραγη, όπως και οι υπόλοιποι κλάδοι του δημοσίου.

Στις Σκουριές το δάσος αλώνεται παράνομα, στα νησιά φυτρώνουν ολοένα ανεμογεννήτριες, στους δρόμους πληθαίνουν οι πεινασμένοι, στα σχολεία οι αμόρφωτοι, και στα Πανεπιστήμια στοιβάζονται χειρόνακτες της επιστήμης. Οι αγρότες στους δρόμους(ενώ παντού πωλούνται λεμόνια Βραζιλίας), και οι απεργοί ναυτεργάτες απλήρωτοι(ενώ οι εφοπλιστές δεν καταβάλουν κανέναν φόρο στο ελληνικό κράτος του ευρώ, της νεοφασιστικής τραγωδίας).

Και καθώς η χώρα έχει βουλιάξει απ’ άκρη σ’ άκρη, η πλειοψηφία γύρω μας είναι φασίστες -το ξέρουν δεν το ξέρουν-, η δημοκρατία έχει βιαστεί, η οικονομία και η πολιτική έχει γελοιοποιηθεί, το κράτος βασανίζει τέσσερα εικοσάχρονα που φοράνε χειροπέδες στα χέρια, τα διαπομπεύει κατόπιν στο διαδίκτυο παραμορφώνοντας τα εγκλήματά του, και τα φέρνει κομπάζοντας μπροστά στο φακό, φορώντας το ίδιο κουκούλα.

Στο πόδι όλοι οι «μάγκες» με κουκούλα για τέσσερα 20χρονα! Στο πόδι οι βασανιστές, οι ψυχοπαθητικοί, οι χρήζοντες βοήθειας… Γονατιστά το Κράτος, η δικαιοσύνη, η δημοκρατία, ο πολιτισμός, ο Έλληνας, η αξιοπρέπεια, η ηθική.

Πόσο αηδία να νιώσεις γι αυτή τη χώρα;

Πόσο αηδία να υπάρχει ακόμα να νιώσεις;

afigisizois.wordpress.com

 

—-

Η εποχή του θερισμού

04/02/2013 – 12:20 | Parallax View

Τώρα που οι 16χρονοι του 2008, έχουν γίνει 20χρονοι, τώρα θα θερίσετε ότι σπείρατε εκείνον τον Δεκέμβρη του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Όλοι εσείς που καταδικάζατε την βία από όπου κι αν προέρχεται. Τώρα που οι 16χρονοι έχουν περάσει στα πανεπιστήμια, πήγαν στα πρώτα party στρατολόγησης των κομμάτων, για να έχουν πρόσβαση στις σημειώσεις, μπας και περάσουν εύκολα το μάθημα για ένα πτυχίο χωρίς αντίκρισμα.

Τώρα που οι γονείς τους, ο ένας είναι άνεργος κι ο άλλος με συρρικνωμένο μισθό, τώρα που η TV σα να μη τρέχει τίποτε εξακολουθεί να πουλάει τρόπους ζωής που δεν είναι εφικτοί και το αξίωμα « καλός είναι όποιος έχει φράγκα» παραμένει αμετακίνητο σαν πρώτη μοναδική αξία στην χώρα του δίχως αύριο. Τώρα που κλείνουν τα μουσικά σχολεία και αντιμετωπίζουν τους μαθητές ως γραφικούς όταν κι αν διαμαρτυρηθούν, τώρα που η προοπτική όποιας εργασίας ανήκει στη σφαίρα του εξωπραγματικού, τώρα που πρέπει να πάρει το νέο smart phone, το αυτοκίνητο για να βγάλει γκόμενα, τα trendy ρούχα για τα trendy party γιατί μόνο αυτά προωθούνται και διαφημίζονται, τώρα αρχίζει να διαφαίνεται το μέγεθος της ευθύνης για την τερατογέννεση που κατάφερε να κάνει η γενιά των πενηντάρηδων στη νεολαία μας.

Κι αυτό κάνει όλη την κοινωνία μας το ίδιο υπεύθυνη, αν όχι περισσότερο εγκληματική, μόνο που όσοι σήμερα το πρωί δεν κυκλοφορούμε με πρησμένα από τη μπουνιά ματιά και λαιμούς με Photoshop καλυμμένους στην αγορά, δεν σημαίνει ότι είμαστε αθώοι, αλλά ότι απλά διαφεύγουμε της σύλληψης. Κι όσο αντί να νιώσουμε την ευθύνη που μας αναλογεί, ήρεμοι συνεχίζουμε την επιβίωση μας, τόσο χειρότερη κάνουμε την ώρα που θα χρειαστεί να ομολογήσουμε το πόσο και γιατί φταίμε. Κι όσο κάτι σημειώματα σαν αυτό τα αντιμετωπίζουμε ως γραφικά και μακριά από μας, τόσο η κοινωνία μας βαδίζει όλο και πιο κάτω, όλο και πιο χαμηλά, χωρίς ίχνη επανάκαψης, χωρίς ελπίδα σωτηρίας.

Ναι είναι δυσβάστακτη η εποχή του θερισμού, γιατί οι πρώτοι που θα εκπλαγούν, θα είναι οι φιλήσυχοι, οι σιωπηλοί, οι νοικοκυραίοι που ακόμη και τώρα, χωρίς ντροπή με ελαφρότητα, ομολογούν και σχολιαζουν ότι ένα παιδί 20 χρονών είναι εγκληματίας και τρομοκράτης κι αυτοί τα αθώα ανυπεράσπιστα θύματα του.

Πηγή: parallaximag.gr