Αγαπητοί καλλιτέχνες συνεργαστείτε για μία πανελλήνια εκδήλωση/συναυλία που θα πραγματοποιηθεί συγχρόνως σ’ όλες τις περιοχές που υπάρχουν πρόσφυγες κι ο κόσμος θα φέρει φαγητό, ρούχα, παπούτσια και ότι άλλο άμεσης ανάγκης. Μέσα απ’ τα τραγούδια, τις παραστάσεις και τις ομιλίες, θα δοθεί ένα παγκόσμιο μήνυμα ειρήνης, ανθρωπιάς και αλληλεγγύης και θα βοηθηθούν έστω και ελάχιστα -κυρίως ηθικά- αυτοί οι άνθρωποι που είναι «χωρίς τόπο, χωρίς ελπίδα, και δεν θα τους κλάψει καμιά πατρίδα…»
ΥΓ. Και με αιτήματα: Να λήξει ο πόλεμος, να ανοίξουν τα σύνορα και να γίνουν δεκτοί οι πρόσφυγες σε όλα τα κράτη, να υποστηριχθεί το έργο της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες «Στέγη για όλους» , και να δοθεί το Νόμπελ σε όλους εκείνους που ειρηνικά αγωνίζονται πάνω από τις δυνάμεις τους για να τιμήσουν τη ζωή που τους δόθηκε:
«Βλέπω τον λαό μου να περιφέρεται σαν καταραμένος και να του λένε : μάς είσαι πρόβλημα, φύγε. Οι Σύριοι δεν είμαστε το πρόβλημα, ας το ακούσουν αυτό. Πρόβλημα είναι αυτοί που έφεραν τον πόλεμο στη χώρα μας, που ακομα υποστηρίζουν δικτάτορες και που έρχονται σε σάς και παρουσιάζονται ως προστάτες. Δεν μπορούμε να μείνουμε εκεί και να πεθάνουμε από την πείνα και από τον πόλεμο. Οσος μορφωμένος κόσμος, στα πανεπιστήμια, φοιτητές, όσοι στέκονται αλληλέγγυοι πρέπει να το πείτε στις χώρες σας : αυτοί που μας σκοτώνουν απειλούν όλη τη δημοκρατία, παγκόσμια». Λόγια από έναν άνθρωπο που αυτή τη στιγμή δουλεύει με τραυματισμένα παιδιά στην Ιορδανία, λόγια που ακούστηκαν σήμερα δυνατά και ξεκάθαρα στο συνέδριο στο Ινστιτούτο Γκαίτε. Αυτά τα λόγια θα ήθελα να κρατήσω. Γιώργος Τυρίκος-Εργάς
«Έχω ένα όνειρο: να είμαι ασφαλής» μικρό κοριτσάκι πρόσφυγας από τη Δαμασκό
«Δεν πιστεύω στη φιλανθρωπία, πιστεύω στην αλληλεγγύη. Η φιλανθρωπία είναι κατακόρυφη, άρα είναι ντροπιαστική. Πηγαίνει από πάνω προς τα κάτω. Η αλληλεγγύη είναι οριζόντια. Σέβεται τον άλλο και μαθαίνεις από αυτόν. Έχω πολλά να μάθω από άλλους ανθρώπους». Εδουάρδο Γκαλεάνο
Crystalia Patouli -------- 