O μονομάχος
Eνάντια σε όσους φορούν… μάσκες, ο Σωκράτης Μάλαμας εμφανίζεται πρώτη φορά (από επιλογή) σε μεγάλη μουσική σκηνή με ασπίδα τις αυθεντικές συνθέσεις αλλά και το μοναδικό στιχουργικό-ερμηνευτικό του στίγμα.
Από νωρίς στο Ζυγό οι περισσότεροι νέοι με μέσο όρο ηλικίας τα 26-27 χρόνια, υπερκαλύπτουν τα τρία επίπεδα της αίθουσας ρίχνοντας με αγωνία επαναληπτικές ματιές στη σκηνή (σε λίγο θα φωτιστεί με όλα τα χρώματα) που ήδη οι μουσικοί αρχίζουν το κούρδισμα… «Αμπέλια και χρυσές ελιές, μοιάζεις Ελλάδα μου όπως θες/ φωτιά κι αέρας…» οι πρώτοι στίχοι, αφετηρία του «Κύκλου» που θα στροβιλιστεί όλη η βραδιά με κέντρο της το μουσικό και στιχουργικό ταξίδι του Σωκράτη Μάλαμα από το 1989 με τις «ασπρόμαυρες ιστορίες» μέχρι και τους «δρόμους», διασχίζοντας «άδεια δωμάτια», «λαβύρινθους», «φύλακες» και «βασιλιάδες» σε «παραμύθια» που κρατούν από «13.000 μέρες σε νύχτες» με όλο το φανατικό κοινό να συμμετέχει ανάβοντας αναπτήρες, τραγουδώντας -απέξω και ανακατωτά- όλους τους στίχους (την επόμενη μέρα το πιθανότερο είναι ότι η πλειοψηφία ξυπνά με… φαρυγγίτιδα) αλλά και χορεύοντας σε τραγούδια όπως η «Πριγκηπέσα» (από το 2005 έχει θέση «πασπαρτού» στις περισσότερες λαϊκές αλλά και ροκ-εναλλακτικές μουσικές σκηνές) και βέβαια καταχειροκροτώντας τα «Παιδιά μες στην πλατεία», τα «Πάγια», το «Πιες» ή το «Είναι σκοτάδι» και το «Σούμα». Τα «γυναικεία» τραγούδια ερμηνεύουν δύο νέες φωνές, η Μαρίνα Δακανάλη ιδιαίτερα καλλιεργημένη και «εσωτερική» φωνή με τα «Δώρο του κόσμου», «Μοιραία» ή το «Μην πολεμάς» σε στίχους της Χαρούλας Αλεξίου και η ηθοποιός Μαριάννα Πολυχρονίδη με καταλυτικό ερμηνευτικό σεβασμό με το «Όλα ζουν αν τα θυμάσαι» ή τα «Μεταξωτά», συνοδεύοντας αμφότερες με δεύτερες φωνές. Στη μουσική παράσταση συμβάλλει καθοριστικά και το εξαίρετο «μουσικό επιτελείο» με τους Φώτη Σιώτα (βιολί και βιόλα), Γιάννη Παπατριανταφύλλου (κοντραμπάσο), Ν. Παραουλάκη (νέι και κιθάρα), Κυρ. Ταπάκη (μπουζούκι και λαούτο), Κλ. Αντωνίου (ηλεκτρ. Κιθάρα) και Θ. Μιχαηλίδη (τύμπανα).
Δια ταύτα
Θυμίζοντας μονομάχο στην «αρένα» του σύγχρονου ελληνικού λαϊκού τραγουδιού ο Σωκράτης Μάλαμας μοιάζει να «μάχεται» για τις δημιουργίες του «κουβαλώντας» νότες-αποτυπώματα από το γενεαλογικό δέντρο της ελληνικής μουσικής ιστορίας, συνθέτοντας ένα εντελώς δικό του πασλ από straight λαϊκούς δρόμους (π.χ. Άκη Πάνου), αρχαίο θέατρο (πχ. Χατζηδάκη/΄Όρνιθες), δέος από παραδοσιακούς στίχους και ρυθμούς (π.χ. «ο Μενούσης») ή «βαμβακάριες» ανατροπές και ροκάδικες ηλεκτρικές ανταπαντήσεις, αφήνοντας το αναμφισβήτητο στίγμα του με μουσική αυθεντικότητα αλλά και ψαγμένους στίχους (δικούς του αλλά και εξαίρετων στιχουργών-ποιητών) που όσο περισσότερο τους… δυσκολεύει, τόσο το κοινό όλο-και-πιο-πολύ θα τον ακολουθεί!
Δυνατές στιγμές
Ολόκληρη η βραδιά μία «δυνατή στιγμή» που ξεκινά και τελειώνει σχεδόν μυσταγωγικά με εναλλαγές τραγουδιών από όλη τη δισκογραφία του (λέγεται ότι ετοιμάζει και νέα δουλειά!) όπως και εμβόλιμα τραγούδια του Μάρκου Βαμβακάρη/ «Όσοι έχουνε πολλά λεφτά», του Άκη Πάνου/«Το θολωμένο μου μυαλό», του Παύλου Σιδηρόπουλου/«Μού πες θα φύγω», της Χαρούλας Αλεξίου και του Αντώνη Βαρδή/«Ξημερώνει» αλλά και ένα παραδοσιακό Ηπειρώτικο/«Στης πικροδάφνης τον ανθό», με τον κόσμο να συμμετέχει από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό.
Πορτραίτα
Με σεμνή σκηνική παρουσία αλλά και ερμηνευτικές ικανότητες (και οι δύο -εντελώς συμπτωματικά- είναι φίλες από τα παιδικά τους χρόνια στην Κρήτη) είναι: η Μαρίνα Δακανάλη που στο παρελθόν έχει συνεργαστεί και με τους Λουδοβίκο των Ανωγείων, Νίκο Μαμαγκάκη, ετοιμάζοντας την έκπληξη με δύο δισκογραφικές δουλειές και η Μαριάννα Πολυχρονίδη, ηθοποιός αλλά και τραγουδίστρια, έχει συνεργαστεί μέχρι σήμερα με τους Κούνδουρο, Ρουγκέρη, Κακογιάννη, Φασουλή και Βόγλη, σε τηλεοπτικές επιτυχίες όπως «Της αγάπης Μαχαιριά», «Με θέα στο πέλαγο» και «Εξαφάνιση» και θα την δούμε σύντομα στην νέα ταινία του Ερρίκου Ανδρέου «Μοιραία σχέση».
Κρυσταλία Πατούλη
για το Αθηνόραμα
Crystalia Patouli -------- 