09:20, 22 Ιουν 2013 | tvxsteam tvxs.gr/node/131987 –
(Ακολουθεί η συνέντευξη στην ελληνική γλώσσα παρακάτω)
Dimitris Poulikakos : Nous vivons dorénavant dans des « Auschwitz » on ne peut plus réguliers «νομότυπα» Άουσβιτς
Nous vivons dorénavant dans des Auschwitz « réguliers », réaménagés d’une façon nouvelle et particulière […] En ce moment, un génocide a lieu – avec des pincettes, façon de parler – sous des semblants d’une prétendu légalité. Et, en fait, nous devrions nous réunir, quelques milliers d’habitants de ce pays, nous devrions nommer une dizaine de juristes compétents et déterminés, pour envoyer les scélérats qui nous tyrannisent et nous exterminent au Tribunal international des Crimes de Guerre, à tout le moins ! […] Je nourris un respect absolu pour ceux qui ne supportent pas de joug et je ne les qualifierais pas d’extrémistes, même s’ils veulent s’en débarrasser en le faisant sauter ! […] Si l’Académie démissionnait d’un coup, tous ses membres d’un coup… cela créerait un choc culturel énorme, dans le monde entier ! […] L’acteur, compositeur et chanteur, Dimitris Poulikakos, parle à Crystalia Patouli, à l’occasion des évènements d’ERT (Radiotélévision publique grecque) tentant de répondre à la question «Quelles sont les causes qui nous ont amenés ici et, surtout, que devons-nous faire?» de l’enquête sur la crise grecque, publiée sur tvxs.gr depuis 2010.
D.P. : La brutale dictature mondiale des finances a mis en place – de manière artificielle et perfide – un mécanisme perpétuel de chômage, pour bien organiser les nouveaux marchés aux esclaves (dont rêvent –et que réalisent- les ‘marchés’, de par le monde…)
Nous vivons dorénavant dans des Auschwitz « réguliers », réaménagés de façon particulière par des cerveaux et des « fondations pieuses » inutiles (mais absolument pas candides), tels que Goldman-Sachs, Standard & Poors(sic), Henry Kissinger, etc.
Dans le rôle d’Eichmann, les « politiciens » des gouvernements du moment (dont les partis sont surendettés auprès des banques) et qui pour sauver leur peau jettent quotidiennement les peuples dans l’arène, pour en faire de la chair pour le Gros Capital…
Les moyens qu’ils utilisent sont illimités : la propagande télévisée sans scrupules, mettre en lambeaux la Constitution et la Charte des droits de l’homme, la multiplicité des lois, l’aliénation (et l’expropriation) de la langue, de toute forme d’éducation et, en fin de compte (et le plus fondamental de tous), de la Culture…
Cela se produit partout et, bien entendu, dans notre pauvre (en l’occurrence) Grèce. Ici aussi, nos « sauveurs » se sont chargés de l’œuvre pieuse (sic) de la croissance noire, de l’anti-santé, de l’ignorance, de l’alarmisme étatique…c’est-à-dire, de l’opération « Stratégie du Choc ».
«Crève et tais-toi«, c’est l’ordre général. L’appât c’est toujours la prochaine « tranche » du prêt, qui bien entendu ne concerne que les banques et les gros entrepreneurs qui contrôlent et se partagent la caisse publique !!!
Nous autres («Bougez pas, connards», parce qu’il ne faut pas oublier que «C’est tous ensemble qu’on s’est empiffré»), nous devons subir notre destin, au cas où –mais c’est jamais le cas- il nous resterait quelque miette… et, bien entendu, nous devons demeurer prudents, conserver notre sang-froid, être pondérés, jusqu’à ce que le miracle se produise une fois de plus… et puis, si ça vous plaît pas, vous n’avez qu’à sauter par le fenêtre (si vous en avez encore une), ou vous faire sauter la cervelle (les fusils, il y en a plein de nos jours, et ils devraient servir à autre chose !)…
Ainsi survient ce que désirait ce pouvoir noir (si l’on mélange les couleurs, le résultat, c’est du noir), c’est-à-dire, le silence noir et extrême d’outre-tombe !…
En ce moment, un génocide a lieu – avec des pincettes, façon de parler – sous des semblants d’une prétendu légalité. Et, en fait, nous devrions nous réunir, quelques milliers d’habitants de ce pays, nous devrions nommer une dizaine de juristes compétents et déterminés, pour envoyer les scélérats qui nous tyrannisent et nous exterminent au Tribunal international des Crimes de Guerre, à tout le moins ! (D’autant plus que ces crimes sont commis en temps de –prétendue- paix ! et au nom de la croissance verte !!)…
La culture, c’est le fondement. Sans culture, pas d’économie, pas de salaires, pas de pensions, pas même de société.
La culture c’est comme la petite couverture dont maman vous couvre quand vous avez froid ! C’est un tapis, doux et résistant en même temps, qui vous console et vous donne cette sensation de chaleur permanente et sûre…histoire de savoir où l’on met les pieds, c’est-à-dire, un co-psychisme dense, invisible, qui vous élève et ne vous laisse pas être de simples brutes…
Malheureusement, en tant que « nation » néohellénique, nous ne sommes pas arrivés à créer une culture indépendante, qui soit la « notre »… Un Kazantzakis, un Cavafy, Elytis, Hatzidakis, Sikelianos, Papadiamantis, Vrettakos, Tsarouhis, Vamvakaris, Tsitsanis, Skalkotas, D. Mitropoulos, et bien d’autres, ils sont importants, mais ils ne sont que les pièces d’un puzzle que nous ne sommes jamais arrivés à com-pléter, pour qu’apparaisse une image claire de notre présence actuelle, en tant qu’entité culturelle indépendante.
Notre « culture » actuelle, est comme un tapis de chiffons (dont le Parthénon est un grand rapiècement symbolisant notre ancienne gloire) mais qui « part » de partout et, de ce fait, ne nous offre pas cette « chaleur » collective dont nous avons besoin…
Et, puisque tu me poses cette question d’ERT … C’est la cerise noire sur ce gâteau noir et empoisonné dont on nous « gave »…
Noir au Travail, noir dans la Santé, noir dans l’Éducation (ces cadenas placés sur les écoles, les entreprises, les universités, les bibliothèques, les crèches, les conservatoires de musiques, les organismes scientifiques et d’utilité publique – une longue et noire tragédie)…
Mais, trêve de plaisanterie, la radio-télévision publique (et, « public », c’est nous tous) (quelles que puissent être les objections et les désaccords concernant son « mode » de fonctionnement), c’est la voix de la Grèce et un réconfort à la nostalgie de notre diaspora de par le monde…
Ce n’est pas tout bêtement une Société Anonyme ! Elle a un visage. Et c’est lui que les sociétés criminelles Anonymes et Impersonnelles qui nous imposent cet étau veulent faire disparaître, tout comme elles veulent le faire pour les autres « visages ».
En ce moment, la société souffre, mais elle ne voit que le « politicien », l’intermédiaire. Celui contre lequel elle peut, à tout le moins, lancer une tarte au visage, l’insulter…
Mais, le monstre financier, demeure invisible, l’ennemi véritable est quelque chose comme un fantôme…les politiciens sont, en quelque sorte, le peloton d’exécution qui, pour couvrir leurs éventuels remords ou culpabilités (selon les cas) ont dorénavant appris à considérer les groupes sociaux comme des nombres, des statistiques, déshumanisées… et, ainsi, font-ils leur (sale) boulot, insouciants quant aux effets de leurs actes sur les personnes!
La technologie numérique est (comme tous les « outils », d’ailleurs, selon la manière et le but dans lequel on les utilise) un « vœux » et une « damnation » en même temps ! Pour celui qui détient le pouvoir, c’est une panacée, parce qu’elle facilite énormément le contrôle, ce qu’en grec on entend par « mainmise »…
Pour les peuples qui souffrent, c’est-à-dire, pour les gens, elle est également un puissant outil de défense, d’entente (avec prudence, toujours, parce que dans le monde numérique, les murs ont –eux aussi et littéralement- des oreilles !)…
Ce pourrait-il, par exemple, que personne ne paie au fisc, ou, au moins, l’électricité, au mis d’août prochain…
Sinon pas, que l’on s’arrange entre nous, quelques dizaines de milliers d’entre nous, d’aller abandonner nos voitures au centre-ville… Dans ces cas, le « Système » s’écroulerait automatiquement, le jour-même !!
Mais, ces choses, ce type d’actions, présuppose un éloignement, une indépendance par rapport aux mentalités, par exemple, des partis, des syndicats qui, au fil du temps, ont créé chez leurs « adhérents » des mentalités de fan de foot ou de troupeau ainsi que des mentalités qui renvoient à des sectes religieuses.
Ainsi, l’on crée et renforce l’introversion, le semblant de sérieux, la distorsion de la réalité (l’on s’enfonce dans une réalité virtuelle) et le véritable sens de la solidarité, tout comme celui de la répartition du travail, s’en vont promener…
Pour s’accorder, c’est-à-dire, pour agir ensemble, à un niveau collectif, il faut d’abord être maître de soi-même, être son propre chef et pas simplement le porte-parole de ceux qui vous ont imposé d’apprendre quelque poème par cœur… et, ça, ça demande un processus pénible de réflexion et de culture…sinon, l’on s’en va tels les moutons, à l’abattoir.
Comment nous en sommes arrivés là, c’est une bien longue histoire… L’homme a des qualités, mais il a bien plus de défauts. Deux défauts parmi les pires (en exclusivité, par rapport aux autres animaux), ce sont la vanité et le semblant de sérieux qui peuvent facilement (si l’âme n’est pas cultivée) mener à l’avidité !…
Parmi ces trois (maux de notre destin), nous en sommes arrivés (et, ici, la télévision surtout mais aussi les autres médias, tout comme la « mode », jouent un rôle déterminant) à la marchandisation de tout, y compris celle des idées, de l’art, de l’argent-même (qui tend à ne plus exister que comme quelque chose d’immatériel –du pur vent- et non pas comme une monnaie tangible qui facilite nos échanges).
On s’en prend, tous les jours, en pleine gueule des milliers de milliers d’incitations, pour acquérir des produits dont on nous fait croire qu’ils nous faciliteront la vie. On est bombardé de partout, inlassablement… Rien que cela, ce serait suffisant pour faire que tout un monde de valeurs s’écroule.
Mais, il y a aussi autre chose. Après la guerre, il fallait mettre un certain ordre, pour se faire du fric, en référence au Capital. Mais, on s’est rendu compte que l’on ne pouvait pas se faire autant de fric aussi rapidement qu’on le voulait…il fallait donc créer le contraire ! Le chaos ! Et, dès la seconde moitié des années 80, ce système s’est mis en marche…ce système dont on vit les résultats actuellement.
Je verse dans le « complotisme » maintenant…bien que l’on dise que seul les gens d’extrême droite le font. Mais, si l’on y voit d’un peu plus près et si on lit les questions d’histoire en profondeur, l’on comprendra qu’il en est ainsi.
Et les causes sont bien nombreuses… La mentalité et, surtout, les conditions dans les grandes villes créées à l’ère industrielle, ont atteint un niveau de saturation. À présent, les grandes villes s’étiolent progressivement. Elles nivellent trop…tout… depuis la politesse entre nous, cette convention sociale de la politesse entre nous, jusqu’aux idées, jusqu’à tout…
La doctrine des deux « extrêmes » n’est qu’une poudre aux yeux, encore un préjugé de la cour de Samaras et de Kranidiotis !
Il n’existe qu’une seule extrême : les serviteurs des gens avides qui sont les tyrans de notre vie, ainsi que le « long bras » de l’état profond, les petits œufs dorés[1][1]. Pour qui, le peuple n’est qu’une bête de somme !…
Je ne qualifierais jamais d’extrémiste celui qui veut se libérer de son joug. Je pourrais marquer mon désaccord, sur d’autres points ….mais, je nourris un respect absolu pour ceux qui ne supportent pas de joug et je ne les qualifierais pas d’extrémistes, même s’ils veulent s’en débarrasser en le faisant sauter ! (voyez, également le vers « le cou du Grec ne supporte pas de joug » ainsi que les prescriptions de la Constitution à propos des cas de tyrannie !).
Tout acte réalisé pour que l’homme soit libéré de ses chaînes, quelles qu’elles soient, et de ses préjugés, personnellement, je l’approuve et, pour moi, c’est un acte légitime, voire, nécessaire ! Ce que je ne supporte absolument pas, c’est que quelqu’un veuille m’imposer, à tout prix, la manière dont LUI souhaite que MOI je vive…
À partir de là, ce que signifie « liberté », la façon de gérer cette liberté et dans quelle mesure on la « revêt » de manière responsable (par rapport à soi-même mais aussi par rapport aux autres), ce sont des questions dont on n’est pas près de finir d’en débattre ! Bien entendu, « liberté » ne signifie pas que chacun fasse ce qu’il veut ! Ça, c’est la loi de la jungle ! La liberté a besoin du sens de responsabilité, de co-responsabilité, de sérieux et non pas de faux-sérieux. Le faux-semblant et la bienséance, on nous en a gavés ! Ainsi que leur byzantinisme !…
À l’autre extrême, l’autre par rapport à ce que Samaras entend, l’on situe les gens de la culture, de l’empathie, de l’amour, de la solidarité et de la conscience, en un mot comme en mille, les gens de la Gauche modeste (qui sont aussi les seuls que l’on n’entend pas, alors qu’ils souffrent plus que tous).
Mais, la culture est érodée par la non-éducation. Parce que, l’éducation, l’instruction, c’est une chose. La culture, c’est autre chose. Je peux vous éduquer comme chient de chasse, mais je ne peux pas faire en sorte que vous fassiez de la philosophie…
Cr.P.: Qu’est-ce qui peut changer cet état des choses ? Que devons-nous faire pour cela ? (outre ce que vous avez déjà dit)
D.P.: Tout se joue, ici. Il existe des choses que l’on ne peut faire que par le biais de la culture ou de l’éducation, parce que ça demande beaucoup de temps. L’économie c’est quelque chose d’artificiel. Les économistes, par exemple, n’en savent rien. Aujourd’hui, simplement, l’argent s’est retiré, pour mettre les gens dans une cellule, pour qu’ils soient ce que l’on appelle « compétitifs », pour travailler pour des miettes ! Et c’est là, l’appât…
Parce que, même avec un morceau de pain sec, l’homme se dit : «Au moins, j’ai un peu de pain sec. Qui sait ? Il se peut que ça soit pire !» L’inconnu, ça effraie les gens plus que la stabilité, même si c’est une stabilité harcelante.
Bien que les gens meurent comme des mouches… Ils se suicident ! Et Pangalos dit qu’ils se suicident pour des chagrins d’amour ! Bien qu’il ne soit pas le plus dangereux de tous. Au contraire, Venizélos est dangereux, lui. Il est intelligent et malveillant.
Mais, cela ne suffit pas d’être intelligent. Il faut aussi savoir comment et dans quel but vous utiliser votre intelligence. N’oublions pas qu’il a mis la main dans toutes les saletés. C’est-à-dire, le premier qui a déchiqueté la Constitution, c’est lui, le spécialiste en droit constitutionnel…Et, bien entendu, le petit Antoine et son équipe, ils savent tout ça et le tiennent…
Maintenant, s’il était intelligent, Venizélos aurait pu dire, à l’occasion de ce qui s’est passé avec ERT, « je tire le tapis, cher petit Antoine, et l’on s’en va pour des élections ! » Il réunirait deux-trois points de plus, pour cet acte prétendument courageux. Mais, étant malveillant, il s’en n’est même pas rendu compte, probablement.
Le seul qui voulait qu’ERT ferme, outre le petit Antoine, c’était Aube Dorée, et tous ceux qui entourent Antoine et qui sont extrémistes jusqu’à l’os.
Pour en arriver où : au fait que, tous ensemble, nous devons pouvoir leur dire « Raus ! » Ou, en plus grec : Dehors, connard ! Mais, je crains que, la situation étant ce qu’elle est… sauf pour les impondérables, la situation est irréversible. Ou, dans tous les cas, elle est très difficile. C’est-à-dire, que nous sommes sur le bord du rasoir. C’est maintenant ou jamais. Et il est important de savoir de quel « maintenant » on parle…
Le monde ne se soulève pas dans sa totalité parce que, en premier lieu, nous avons aliéné une grande partie de la jeunesse. On en voit des plus âgés, aussi, qui ont 30 ou 40 ans et qui ont grandi avec Barbie, les jeux télévisés et les concours Eurovision. Que veut-on de plus pour comprendre ?
Et, les enfants, sont conduits dans les terriers. Des terriers sans avenir. Et, au lieu que le terrier vous mène aux champs, aux prairies, ils vous mènent vers les donjons…
Et l’on commence à se frapper mutuellement. Ce n’est pas une solution….la guerre d’usure est particulièrement moche… et c’est elle que préfèrent les dames et les sieurs qui tiennent les rennes.
Cr.P.: Mais, on voit que bien des gens dorment du sommeil du juste, alors que, en fait, ile ne sont pas contre l’injustice…
D.P.: Ils dorment du sommeil de l’injuste ! Sans remords, sans rien ! Ils dorment imperturbables !
Cr.P.: Et, comment un peuple peut-il se déclarer présent et exiger d’être pris en compte ? Comment peut-il dire : « J’existe ! »* ?
D.P.: C’est difficile. La plupart des gens sont habituellement plus modestes, adoptent des tons plus doux, d’où leur difficulté de se retrouver et d’être sur la première ligne.
Que faire, maintenant ? Je ne dirais certainement pas que la Vierge nous aidera…mais, tout au plus, aide-toi et Athéna t’aidera. Ne fut-ce que sur un plan symbolique.
Cr.P.: Oui, il y a certainement cet aspect personnel.
D.P.: Nous vivons le second déclin de l’empire romain. Romain et calviniste.
La mentalité calviniste, celle qui « flotte » aujourd’hui, qui va main dans la main avec le système financier : C’est la faute au pauvre s’il est pauvre, c’est la faute au malade s’il est malade, alors, on le prive de médicaments et on lui dit ce que j’ai dit avant : « crève et ne dis pas un mot ! »
Ce que je proposerais ? Si l’Académie démissionnait d’un coup, tous ses membres d’un coup… bien que la majorité d’entre eux soit âgée et que leur activité n’est pas particulièrement connue des gens, cela créerait un choc culturel énorme, dans le monde entier !
Cela n’a jamais été fait, en guise de protestation. Et ce ne sont pas des gens qui, s’ils perdaient leur office à l’Académie, crèveraient de faim. Bien au contraire. Ils gagneraient leur dignité, en partie, perdue. Parce qu’il n’est pas possible qu’un membre de l’Académie soit à la TV et dise : le règlement de l’Académie ne nous permet pas de parler politique…
Cr.P.: Ainsi, comme s’il nous était… interdit d’être citoyens ?
D.P.: Il nous est interdit d’être hommes !
(*Le concert du patriarche de rock grecque, Dimitris Poulikakos, en juin 1979, accompagné des meilleurs musiciens Grecs de l’époque, au 2e Gymnase de Zografos, à Athènes, est un concert historique pour la scène rock grecque. Il est resté connu comme «le concert de la pluie», ayant été reporté deux fois pour cause d’intempérie.
C’est là que Dimitris Poulikakos interpréta pour la première fois l’extraordinaire version rock de « J’existe » (du disque du même titre, datant de 1975 : paroles : Pythagoras, Musique : Christos Nikolopoulos, et première interprétation : Stelios Kazantzidis)
Cette version a été récemment enregistrée pour la première fois. Pour en savoir plus, cliquez ici).
Translate: Christine Coorman
—
[1][1] « Les petits œufs dorés » : référence aux membres et adeptes d’Aube Dorée qui, en grec, en ne transformant que deux lettres, devient « Œufs Dorés », jeu de mot très apprécié…
Δημήτρης Πουλικάκος: Zoύμε πλέον, μέσα σε «νομότυπα» Άουσβιτς
Zoύμε πλέον, μέσα σε «νομότυπα» Άουσβιτς, αναοργανωμένα κατά νέο ιδιότυπο τρόπο […] Αυτή τη στιγμή, πραγματοποιείται μια γενοκτονία -με το γάντι, τρόπος του λέγειν- υπό την επίφαση μιας δήθεν νομιμότητας. Και, κανονικά, θά’ πρεπε να μαζευτούμε, μερικές χιλιάδες κάτοικοι αυτής της χώρας, να βάλουμε δέκα ικανούς και απο-φασισμένους νομικούς και να στείλουμε τους αχρείους που μας τυραννούν και μας αφανίζουν, στο Διεθνές Δικαστήριο Εγκλημάτων Πολέμου, τουλάχιστον! […] σέβομαι απόλυτα, αυτούς που δεν υποφέρουν ζυγό στον τράχηλό τους και δε θα τους πώ ακραίους, έστω κι αν θελήσουν να τον αποτινάξουν, ανατινάζοντάς τον! […] Εάν η Ακαδημία ολοσούμπιτη παραιτούνταν …θα προκαλούσε ένα μεγάλο πολιτισμικό σοκ, σε όλο τον κόσμο! […] Ο ηθοποιός, συνθέτης και ερμηνευτής Δημήτρης Πουλικάκος, μιλά στην Κρυσταλία Πατούλη, με αφορμή τα γεγονότα στην Ερτ, και με βάση το ερώτημα «Ποιές αιτίες μας έφεραν ως εδώ και κυρίως τί πρέπει να κάνουμε;» της έρευνας για την ελληνική κρίση, που δημοσιεύεται στο tvxs.gr από το 2010.
Δ.Π.: Η παγκόσμια στυγνή χρηματοπιστωτική δικτατορία, έχει -τεχνηέντως καi δολίως-δημιουργήσει, ένα αέναο μαγκανοπήγαδο ανεργίας, με σκοπό να οργανωθούν καλά, τα νέα σκλαβοπάζαρα (που ονειρεύονται -αλλά και) που πραγματοποιούν, οι «αγοῥές», ανα την υφήλιο…
Zoύμε πλέον, μέσα σε «νομότυπα» Άουσβιτς, αναοργανωμένα κατά νέο ιδιότυπο τρόπο, απο ανωφελείς (και διόλου αφελείς) εγκεφάλους και «ευαγή ιδρύματα», όπως οι Goldman-Sachs, Standard & Poors(sic), o Henry Kissinger, κ.ο.κ.
Το ρόλο του Άϊχμαν, έχουν αναλάβει οι «πολιτικοί» των εκάστοτε κυβερνήσεων (όπου τα κόμματά τους, είναι υπερχρεωμένα στις τράπεζες) και που για να σώσουν τα τομάρια τους, ρίχνουν καθημερινά τους λαούς, βορά στο θηρίο του Χοντρού Κεφαλαίου…
Τα μέσα που χρησιμοποιούν είναι απεριόριστα: Η αδίστακτη τηλεοπτική προπαγάνδα, το κουρέλιασμα του Συντάγματος και της «Χάρτας» των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η πολυνομία, η αλλοτρίωση (και απαλλοτρίωση) της γλώσσας, κάθε έννοιας Παιδείας και εν τέλει (και βασικότερο απ’όλα) του Πολιτισμού…
Συμβαίνει παντού και βέβαια και στην άμοιρη (εν προκειμένω) Ελλάδα μας. Κι εδώ, οι «σωτήρες» μας, έχουν αναλάβει το θεάρεστο(sick) έργο, της μαύρης ανάπτυξης της ανθυγείας, της αμάθειας, της κρατικής τρομολαγνείας… την επιχείρηση Σοκ και Δέος, δηλαδή.
«Ψόφα και μη βγάζεις άχνα», είναι το γενικό πρόσταγμα, με δόλωμα πάντα την επόμενη «δόση», που είναι πάντα, βέβαια, μόνο για τις τράπεζες και τους μεγαλοεργολάβους, που νέμονται το δημόσιο κορβανά!!!
Οι υπόλοιποι («Κάτσετε φρόνημα, πούστηδες», διότι και «΄Ολοι μαζί τα φάγαμε»), θα πρέπει να υπομένουμε τη μοίρα μας, μήπως περισσέψει -αλλά πού!! – και κάνα ψίχουλο… και, ασφαλώς, να παραμένουμε νουνεχείς, ψύχραιμοι και νηφάλιοι, μέχρι να γίνει αυτό το θαύμα… κι αν δε σ’ αρέσει, δώς ‘ένα σάλτο και πέσε απ’ το μπαλκόνι σου (αν έχεις ακόμα μπαλκόνι), ή, τίναξε να μυαλά σου στον αέρα (καραμπίνες, υπάρχουν άφθονες την σήμερον ημέραν και θά’ πρεπε νά’ χαν άλλη χρήση!)…
Κι έτσι επέρχεται το ποθούμενο, αυτής της μαύρης εξουσίας(άμα ανακατέψεις τα χρώματα, το αποτέλεσμα βγαίνει μαύρο), που είναι η σκοτεινή και άκρα του τάφου σιωπή!…
Αυτή τη στιγμή, πραγματοποιείται μια γενοκτονία -με το γάντι, τρόπος του λέγειν- υπό την επίφαση μιας δήθεν νομιμότητας. Και, κανονικά, θά’ πρεπε να μαζευτούμε, μερικές χιλιάδες κάτοικοι αυτής της χώρας, να βάλουμε δέκα ικανούς και απο-φασισμένους νομικούς και να στείλουμε τους αχρείους που μας τυραννούν και μας αφανίζουν, στο Διεθνές Δικαστήριο Εγκλημάτων Πολέμου, τουλάχιστον! (Πόσω μάλλον, που τα εγκλήματα διαπράττονται εν καιρώ -υποτιθέμενης- ειρήνης!… και στο όνομα της πράσιν(άλογ)ης ανάπτυξης!!)…
Ο πολιτισμός είναι η βάση. Χωρίς πολιτισμό, ούτε οικονομία υπάρχει, ούτε μισθοί, ούτε συντάξεις, ούτε καν κοινωνία.
Ο πολιτισμός είναι σαν την κουβερτούλα που μας σκεπάζει η μανούλα μας, όταν κρυώνουμε! Ένα χαλί, απαλό και σταθερό συγχρόνως, που μας παρηγορεί και μας δίνει ένα αίσθημα σταθερής και ασφαλούς θαλπωρής… να ξέρουμε πού πατάμε, δηλαδή, ένας πυκνός, αόρατος συν-ψυχισμός, που μας ανατείνει και δε μας αφήνει να είμαστε, απλά, κτήνη…
Δυστυχώς, σαν νεοελληνικό «έθνος», δεν έχουμε κατορθώσει να φτιάξουμε, έναν, ανεξάρτητο, «δικό μας», πολιτισμό…Ένας Καζαντζάκης, ένας Καβάφης, ο Ελύτης, ο Χατζηδάκις, ο Σικελιανός, ο Παπαδιαμάντης, ο Βρεττάκος, ο Τσαρούχης, ο Βαμβακάρης, ο Τσιτσάνης, ο Σκαλκώτας, ο Δ.Μητρόπουλος και πολλοί άλλοι, είναι σημαντικά μεν, αλλά κομμάτια ενός πάζλ, που ποτέ δεν μπορέσαμε να συν-πληρώσουμε, για να φανεί και μια καθαρή εικόνα της σημερινής μας παρουσίας, ως αυτούσιας πολιτισμικής ύπαρξης.
Ο σημερινός «πολιτισμός» μας, είναι σαν μια κουρελού, (μ’ ένα μεγάλο μπάλωμα, τον Παρθενώνα ως σύμβολο του αρχαίου κλέους μας), που μπάζει όμως, από παντού και ως εκ τούτου δεν μας προσφέρει τη «συλλογική» ζεστασιά, που έχουμε ανάγκη…
Μια που προέκυψε το θέμα και της ΕΡΤ, που με ρωτάς… Είναι το μαύρο κερασάκι, σ’ αυτή τη δηλητηριώδη, μαύρη τούρτα που μας «ταΐζουνε»…
Μαυρίλα στην Εργασία, μαυρίλα στην Υγεία, μαυρίλα στην Παιδεία (Λουκέτα σε σχολεία, επιχειρήσεις, πανεπιστήμια, βιβλιοθήκες, παιδικούς σταθμούς, ωδεία, κοινωφελείς κι επιστημονικούς οργανισμούς – μεγάλη, μαύρη τραγωδία)…
Κακά τα ψέματα. Η Δημόσια (και Δημόσιο είμαστ’ όλοι μας) ραδιοφωνία-τηλεόραση (όσες διαφωνίες ή και ενστάσεις έχει κάποιος, περί του «τρόπου» λειτουργίας της), είναι η φωνή της Ελλάδας και μια παρηγοριά της νοσταλγίας, της ανά τον κόσμο ομογένειάς μας…
Δεν είναι απλά μια Ανώνυμη Εταιρεία! Έχει πρόσωπο, που όπως όλα τ’ άλλα «πρόσωπα», θέλουν να σβήσουν απ’ το χάρτη, οι Ανώνυμες (τρόπος του λέγειν) και Απρόσωπες Εγκληματικές Εταιρείες, που μας έχουν εφαρμόσει αυτή τη μέγγενη!
Η κοινωνία, αυτή τη στιγμή, υποφέρει, μα βλέπει μόνο τον «πολιτικό», τον ενδιάμεσο, τον οποίο, έστω, μπορεί να γιαουρτώσει, να τον προπηλακίσει…
Το χρηματοπιστωτικό τέρας, όμως, παραμένει άφαντο, ο ουσιαστικά εχθρός είναι κάτι σαν φάντασμα… οι πολιτικοί, είναι κάτι σαν το εκτελεστικό απόσπασμα, που για να καλύπτουν τις (τυχόν, κατα περίπτωση, ενοχές, ή τύψεις τους) έχουν μάθει, πλέον, να βλέπουν τα κοινωνικά σύνολα, σαν νούμερα, αριθμούς, στατιστικές, απανθρωπισμένα… κι έτσι «κάνουν τη (βρωμο)δουλειά τους», ανέμελλοι, όσον αφορά το αποτέλεσμα των πράξεών τους στους ανθρώπους τους ίδιους!
Η ψηφιακή τεχνολογία, είναι (όπως όλα τα «εργαλεία», εξ άλλου, ανάλογα του τίνι τρόπω και για ποιό σκοπό τα χρησιμοποιείς) «ευχή και κατάρα», συγχρόνως! Για τον εξουσιαστή, είναι πανάκεια, διότι διευκολύνει, απίστευτα το κοντρόλ, τον έλεγχο, που λέμε και στα ελληνικά…
Για τους αναξιοπαθούντες λαούς, τους ανθρώπους, δηλαδή, είναι ένα, επίσης δυνατό εργαλείο άμυνας, συν-εννόησης (πάντα προσεκτικά, διότι στον ψηφιακό κόσμο…και οι τοίχοι -στην κυριολεξία-έχουν αυτιά!)…
Θα μπορούσαμε φερ’ ειπείν, να μην πάει κανείς να πληρώσει την εφορία, ή, έστω το ρεύμα του, τον ερχόμενο Αύγουστο, ας πούμε…
Αν όχι αυτό, να συνεννοηθούμε, καμιά δεκαριά χιλιάδες από μας, να πάμε να παρατήσουμε τ’ αυτοκίνητά μας στο κέντρο… Σ’αυτές τις περιπτώσεις, το «Σύστημα» θα κατέρρεε, αυτομάτως και αυθημερόν!!
Τέτοια πράμματα, όμως, τέτοιου είδους δράσεις, προϋποθέτουν μια απαγκίστρωση, μια απεξάρτηση απο π.χ. κομματικές, συνδικαλιστικές νοοτροπίες, που συντοχρόνω, έχουνε δημιουργήσει στα «μέλη» τους, νοοτροπίες ποδοσφαιρο-(κο)παδικές και νοοτροπίες προσομοιάζουσες σε (παρα)θρησκευτικές αιρέσεις.
Έτσι δημιουργείται και επιτείνεται η εσωστρέφεια, η σοβαροφάνεια, η διαστροφή της γενικότερης πραγματικότητας (χωνόμαστε σ’ ένα virtual reality) και η ουσιαστική έννοια της αλληλεγγύης, όπως και του καταμερισμού εργασίας, πάνε περίπατο…
Για να συν-φωνήσεις, δηλαδή και να συν-πράξεις σε συλλογικό επίπεδο, θα πρέπει πρώτα να είσαι κύριος του εαυτού σου, εσύ ο ίδιος ο αρχηγός σου και όχι απλώς φερέφωνο κάποιων οι οποίοι σ’ έβαλαν ν’ αποστηθίσεις κάποιο ποίημα… Κι αυτό θέλει επίπονη σκέψη και καλλιέργεια… Ειδεμή, πάμε σαν αμνοερίφια, επί σφαγήν.
Το πως φτάσαμε μέχρι εδώ, είναι μακρά ιστορία… Ο άνθρωπος, έχει μεν προτερήματα, αλλά έχει και πολλά ελαττώματα. Δύο από τα χειρότερα, (σε αποκλειστικότητα από τα άλλα ζώα), είναι η ματαιοδοξία και η σοβαροφάνεια, τα οποία είναι εύκολο (εφ’ όσον δεν καλλιεργείται, βέβαια, η ψυχή),να οδηγήσουν στην απληστία!…
Απ’ αυτά τα τρία (κακά της μοίρας μας), φτάσαμε (κι εδώ η τηλεόραση κυρίως, άλλα και άλλα μέσα επι-κοινωνίας, όπως και η «μόδα», παίζουν καθοριστικό ρόλο) στην εμπορευματοποίηση των πάντων, μέχρι και των ιδεών, της τέχνης, ακόμη και του ίδιου του χρήματος,(που πλέον τείνει να υπάρχει, μόνο ως άϋλο -αέρα μπανά, που λέμε- και όχι σαν χειροπιαστό νόμισμα, που διευκολύνει τα πάρε-δώσε μας).
Τρώμε στη μάπα, καθημερινά, χιλιάδες επί χιλιάδων προτροπών, για ν’ αποκτήσουμε προϊόντα, που μας έχουνε «ψήσει», πως διευκολύνουν τη ζωή μας. Βομβαρδισμοί πανταχόθεν, ων ούκ εστι τέλος… Και μόνο αυτό θα έφτανε για να καταρρεύσει ένας κόσμος αξιών.
Επίσης, υπάρχει και το άλλο, ότι μετά τον πόλεμο έπρεπε να μπει μια τάξη στα πράγματα για να βγει κάνα φράγκο, ως αναφορά το Κεφάλαιο. Στη συνέχεια όμως είδανε, ότι δεν βγαίνει τόσο χρήμα κι όσο γρήγορα θέλουμε… Άρα, έπρεπε να δημιουργήσουν το αντίθετο! Το χάος! Και από τα μέσα περίπου της δεκαετίας του ’80, μπήκε κι αυτό το σύστημα μπροστά, του οποίου βλέπουμε τώρα τ’ αποτελέσματά του.
«Συνομωσιολογώ» τώρα… παρόλο που λένε ότι μόνο οι ακροδεξιοί συνομωσιολογούν. Αλλά, άμα κοιτάξεις λιγάκι και τα διαβάσεις εις βάθος τα ιστορικά θέματα, θα το καταλάβεις ότι είναι έτσι.
Και είναι πολλά τα αίτια… Η νοοτροπία και οι συνθήκες κυρίως των μεγαλουπόλεων που δημιουργήθηκαν στη βιομηχανική εποχή, φτάσαν σε έναν κορεσμό. Τώρα σιγά σιγά φθίνουν κι οι μεγαλουπόλεις. Είναι πολύ ισοπεδωτικές, για τα πάντα. Από την μεταξύ μας ευγένεια, αυτή την κοινωνική συνθήκη της μεταξύ μας ευγένειας, μέχρι τις ιδέες, μέχρι όλα…
Η θεωρία, περί δύο «άκρων», είναι απλά, για στάχτη στα μάτια μας, ένα ακόμα διαστρεβλωτικό πρόκριμα του Σαμαρικού, κρανοϊδιωτικού περίγυρου!
Yπάρχει μόνο ένα άκρο: Οι υπηρέτες των άπληστων που καταδυναστεύουν τη ζωή μας, καθώς και το παρακρατικό,μακρύτερο χέρι τους, τα μοσχαροθρεμμένα χρυσαβγουλάκια. Που βλέπουν το «λαουτζίκο» ως υποζύγια!…
Δεν θα ονομάσω ποτέ, ακραίο, κάποιον που θέλει ν’αποτινάξει το ζυγό του. Μπορεί να διαφωνήσω μαζί του, για διάφορα άλλα… όμως σέβομαι απόλυτα, αυτούς που δεν υποφέρουν ζυγό στον τράχηλό τους και δε θα τους πώ ακραίους, έστω κι αν θελήσουν να τον αποτινάξουν, ανατινάζοντάς τον! (Βλέπε και «του Έλληνος ο τράχηλος,ζυγόν δεν υποφέρει», καθώς και τις επιταγές του Συντάγματος, για περιπτώσεις τυραννίας!).
Οποιαδήποτε πράξη, που γίνεται για να ελευθερωθεί ο άνθρωπος απο τα λογιώ-λογιώ δεσμά του και τις προκαταλήψεις του, προσωπικά την επικροτώ και -για μένα- είναι θεμιτή, μη και αναγκαία! Αυτό που δεν ανέχομαι, είναι το να θέλει κάποιος, σώνει και καλά, να μου επιβάλλει τον τρόπο, που εκείνος θέλει να ζώ εγώ….
Απο κεί και πέρα, το τι σημαίνει «ελευθερία», πώς τη διαχειρίζεσαι και πόσο υπεύθυνα την «ενδύεσαι» (όσον αφορά εσένα,αλλα και τους άλλους),αυτά είναι θέματα, που πάντα θα συζητούνται!. Ελευθερία, βέβαια, δεν είναι το να κάνει ο καθένας ό,τι θέλει! Αυτό είναι ο νόμος της ανθρώπινης ζούγκλας! Η ελευθερία θέλει υπευθυνότητα, σ υν-ευθυνότητα, σοβαρότητα και όχι σοβαροφάνεια. Μας έχουν φάει,η σοβαροφάνεια κι καθωσπρεπισμός!.. .Και η Βυζαντινο-λογία τους!…
Στο άλλο άκρο, από εκείνο το άκρο που εννοεί ο Σαμαράς, νοούνται οι άνθρωποι του πολιτισμού, της συμπόνοιας, της αγάπης, της αλληλεγγύης και της συνείδησης, εν πολλοίς οι άνθρωποι της σεμνής Αριστεράς(που είναι και οι μόνοι που δεν ακούγονται, ενώ υποφέρουν περισσότερο απ’ όλους).
Αλλά, ο πολιτισμός, διαβρώνεται μέσω της μη Παιδείας. Γιατί άλλο η εκπαίδευση, άλλο η Παιδεία. Μπορώ να σε εκπαιδεύσω σα λαγωνικό, αλλά δεν μπορώ να σε κάνω να φιλοσοφείς…
Κρ.Π.: Τί μπορεί να αλλάξει αυτή την κατάσταση; Και τί πρέπει να κάνουμε, εμείς, γι αυτό; (εκτός των άλλων που είπατε)
Δ.Π.: Όλα παίζουνε εδώ. Υπάρχουν πράγματα τα οποία μόνο δια του πολιτισμού ή δια της Παιδείας γίνονται, αλλά αυτά θέλουνε πολύ χρόνο. Η οικονομία είναι κάτι τεχνητό. Οι οικονομολόγοι δεν έχουν ιδέα, ας πούμε.Απλώς, σήμερα, έχει αποσυρθεί το χρήμα, για να βάλουν τον κόσμο σε ένα κελί, να είναι δήθεν αυτό που λένε: ανταγωνιστικός, και να δουλεύει για ψίχουλα! Και εκεί είναι και το δόλωμα…
Γιατί ο άνθρωπος ακόμα και μ’ ένα ξεροκόμματο, λέει: «Τουλάχιστον, έχω ένα ξεροκόμματο. Αλλού που ξέρεις; Μπορεί να πάθω χειρότερα!». Το άγνωστο, φοβίζει περισσότερο τον άνθρωπο, από οποιοδήποτε σταθερό, έστω και βασανιστικό.
Παρόλο που πεθαίνει σαν τις μύγες ο κόσμος… Αυτοκτονούν! Και ο Πάγκαλος λέει ότι αυτοκτονούν από έρωτα! Αν και δεν είναι ο πιο επικίνδυνος από όλους αυτούς. Αντιθέτως, είναι ο Βενιζέλος, ο οποίος είναι και ευφυής και μοχθηρός.
Δεν φτάνει όμως να είσαι μόνο ευφυής. Εξαρτάται, πως και προς τι θα χρησιμοποιήσεις την ευφυΐα σου. Άσε που έχει βάλει το χέρι του σε όλες τις βρωμιές. Δηλαδή, ο πρώτος που έχει καταρρακώσει το Σύνταγμα, είναι αυτός, που είναι και συνταγματολόγος…Και βέβαια ο Αντωνάκης και το επιτελείο του, τα ξέρουνε αυτά και τον έχουν πιασμένο από τα τέτοια…
Τώρα, θα μπορούσε ο Βενιζέλος, εφόσον ήταν έξυπνος, με την αφορμή της Ερτ, να πει τραβάω το χαλί κύριε Αντωνάκη και πάμε για εκλογές! Και θα ‘παιρνε και κανά δυο τρία ποσοστά παραπάνω, για την υποτίθεται θαρραλέα του πράξη. Αλλά, επειδή είναι και μοχθηρός, δεν το αντιλήφθηκε, ίσως, καν.
Ο μόνος που ήθελε να κλείσει η Ερτ, ήταν η Χρυσή Αυγή, μαζί με τον Αντωνάκη, κι όλοι οι διπλανοί του, που είναι μέχρι το κόκκαλο ακροδεξιοί.
Που καταλήγουμε; Ότι όλοι μαζί, πρέπει να μπορέσουμε να τους πούμε, ράους! Ή στο ελληνικότερο: Όξω πούστη απ’ την παράγκα! Αλλά, φοβάμαι, ότι έτσι όπως είναι η κατάσταση… Ίσως, εκτός από αστάθμητους παράγοντες, είναι μη αναστρέψιμος η κατάστασις. Ή εν πάση περιπτώσει, πάρα πολύ δύσκολη. Είμαστε στην κόψη του ξυραφιού, δηλαδή. Ή τώρα, ή ποτέ. Το θέμα είναι για ποιό τώρα μιλάμε…
Ο κόσμος δεν εξεγείρεται ολοσχερώς, διότι κατ’ αρχήν έχουμε αλλοτριώσει ένα μεγάλο μέρος της νεολαίας. Βλέπεις και μεγαλύτερους, που είναι τώρα 30-40 χρονών και έχουν μεγαλώσει με τη Μπάρμπι, τα τηλεπαιχνίδια και με τα ευρωβιζιόν. Τί άλλο θέλεις για να καταλάβεις;
Και τα παιδιά έχουν οδηγηθεί σε λαγούμια. Λαγούμια χωρίς μέλλον. Κι αντί το λαγούμι να βγαίνει προς τα χωράφια, προς τα λιβάδια, οδηγούμαστε σε μπουντρούμια….
Κι αρχίζει να κοπανάει ο ένας τον άλλονε. Δεν είναι λύση αυτή… Ο πόλεμος φθοράς είναι πολύ άσχημος… Και αυτόν προτιμάνε κιόλας, οι κύριοι και οι κυρίες που κρατάνε τα νήματα.
Κρ.Π.: Βλέπουμε όμως, ότι πάρα πολλοί κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου, ενώ στην ουσία δεν είναι κατά του άδικου…
Δ.Π.: Τον ύπνο του άδικου κοιμούνται! Χωρίς τύψεις, χωρίς τίποτα. Κοιμούνται ατάραχοι!
Κρ.Π.: Και πως μπορεί ένας λαός να δηλώσει την παρουσία του, απαιτώντας να τον λάβουν υπόψιν τους; Να να πει: «Υπάρχω!»*;
Δ.Π.: Είναι δύσκολο. Οι περισσότερο ανθρώπινοι άνθρωποι, είναι συνήθως πιο σεμνοί, πιο ήπιων τόνων, εξ ού και υπάρχει κι αυτή η δυσκολία να βρεθούν και να μπουν πρώτη γραμμή.
Τώρα τί να κάνουμε; Οπωσδήποτε δεν θα πω ότι θα βοηθήσει κι η Παναγιά… αλλά συν Αθηνά και χείρα κίνει, το πολύ πολύ. Αν και δεν υπάρχει Αθηνά. Έστω, όμως, συμβολικά.
Κρ.Π.: Υπάρχει η… χείρα, σίγουρα.
Δ.Π.: Και χήρες υπάρχουνε. Δυστυχώς. Και αυξάνονται αναφανδόν… Ζούμε τη δεύτερη παρακμή του Ρωμαϊκού πολιτισμού. Ρωμαϊκός συν Καλβινιστικός.
Η καλβινιστική νοοτροπία, αυτή που επιπλέει σήμερα, που πάει χέρι χέρι με το χρηματοπιστωτικό σύστημα των αγορών: Ο φτωχός φταίει για τη φτώχεια του, ο άρρωστος φταίει για την αρρώστια του, οπότε του κόβουμε τα φάρμακα και του λέμε, αυτό που είπα πριν, ψόφα, και μη βγάζεις άχνα!
Αυτό που θα πρότεινα; Εάν η Ακαδημία ολοσούμπιτη παραιτούνταν, παρόλο που οι περισσότεροι είναι σε μεγάλες ηλικίες, και δεν είναι και πολύ η γνωστή η δραστηριότητά τους στον κόσμο μας, παρόλα αυτά θα προκαλούσε ένα μεγάλο πολιτισμικό σοκ, σε όλο τον κόσμο!
Δεν έχει γίνει ποτέ κάτι τέτοιο σαν διαμαρτυρία. Και δεν είναι άνθρωποι που αν χάσουν το ακαδημαϊλίκι τους θα ψοφήσουν της πείνας. Ίσα ίσα. Θα κέρδιζαν τη χαμένη, από μια μεριά, αξιοπρέπειά τους. Γιατί, δεν μπορεί να βγαίνει ακαδημαϊκός στην τηλεόραση και να λέει, ο κανονισμός της Ακαδημίας δεν μας επιτρέπει να πολιτικολογούμε…
Κρ.Π.: Δηλαδή, κάτι σαν… απαγορεύεται να είμαστε πολίτες;
Δ.Π.: Απαγορεύεται να είμαστε άνθρωποι!-
—
Υπογραφές διαμαρτυρίας για το κλείσιμο της ΕΡΤ – ΕΔΩ
—
(*Η συναυλία του πατριάρχη της ελληνικής ροκ, Δημήτρη Πουλικάκου, τον Ιούνιο του 1979, με τους καλύτερους Έλληνες μουσικούς της εποχής εκείνης, στο Δεύτερο Γυμνάσιο Ζωγράφου, αποτελεί ιστορική συναυλία για την ελληνική ροκ μουσική. Έμεινε στην ιστορία και ως «η συναυλία της βροχής», αφού αναβλήθηκε δύο φορές λόγω κακοκαιρίας.
Ήταν εκεί που ο Δημήτρης Πουλικάκος έπαιξε για πρώτη φορά την καταπληκτική διασκευή του στο «Υπάρχω» (από τον ομώνυμο δίσκο του 1975, σε στίχους: Πυθαγόρα. Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος και πρώτη ερμηνεία: Στέλιος Καζαντζίδης).
Η διασκευή του αυτή, ηχογραφήθηκε για πρώτη φορά μόλις πρόσφατα. Περισσότερα ΕΔΩ).
Αναδημοσιεύσεις από Γαλλία:
- https://www.okeanews.fr/20130626-dimitris-poulikakos-et-la-situation-en-grece-nous-vivons-dorenavant-dans-des-auschwitz-reguliers
- http://forumdemocratique.fr/2013/06/28/pour-lacteur-compositeur-et-chanteur-grec-dimitris-poulikakos-en-grece-nous-vivons-dorenavant-dans-des-auschwitz-on-ne-peut-plus-reguliers/
Σχετικά Άρθρα
 Αρλέτα: Ναι, έχουμε ναυαγήσει!28/02/2013 |
 Βεργόπουλος: Ομολογία ανίσχυρης κυβέρνησης το κλείσιμο της ΕΡΤ17/06/2013 |
 Αρετή Γεωργοσοπούλου: Ο λαός δεν μπορεί να αγνοηθεί10/06/2013 |
 |
Crystalia Patouli -------- 
Reblogged this on Κίνημα Υπογραφών.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!