…Αλήθεια, τόσο δύσκολο είναι να αντιμετωπιστούν αυτά τα ανθρωποειδή που νομίζουν την κοινωνία τσιφλίκι τους και αλωνίζουν ένοπλοι χτυπώντας και προπηλακίζοντας όποιον επιλέξουν κάθε φορά; Φοβάμαι πως ναι! Είναι πολύ δύσκολο η δημοκρατία, ως πολίτευμα με αρχές, να αντιμετωπίσει τέτοια φαινόμενα, δεδομένου ότι εμπεριέχει μιαν αντίφαση…» η ιστορικός και συγγραφέας Μαρία Σκιαδαρέση, μιλά στην Κρυσταλία Πατούλη, με αφορμή την σιωπηρή διαμαρτυρία της 15ης Δεκεμβρίου* ενάντια στον ρατσισμό και νεοναζισμό, συμμετέχοντας στον δημόσιο διάλογο του tvxs.gr.
«Παρήγορες οι πρωτοβουλίες όπως αυτή του E.G.A.M. (Ευρωπαϊκού Αντιρατσιστικού Κινήματος):
Άνθρωποι της τέχνης και των γραμμάτων από όλη την Ευρώπη υποστηρίζουν τη σιωπηρή διαμαρτυρία της 15ης Δεκεμβρίου ενάντια στον ρατσισμό και νεοναζισμό και την πορεία από τη Βουλή ως την Ακρόπολη.
Οι συμβολισμοί πάντα συγκινούν τους ανθρώπους. Καλό θα ήταν να τους αφύπνιζαν κιόλας! Γιατί δεν αρκεί η συγκίνηση για να χτυπηθεί η Λερναία Ύδρα με τα τόσα δηλητηριώδη πλοκάμια: φασισμό, νεοναζισμό, αντισημιτισμό, ρατσισμό και τα παρακλάδια τους, τη βία και τον φόβο. Χρειάζεται και αφύπνιση από τον λήθαργο όπου έχουμε περιπέσει.
Ως γνωστόν, τέτοια φαινόμενα δεν είναι πρωτόγνωρα. Ξανά, με την ίδια αγριότητα (τα μεγέθη βέβαια δεν είναι συγκρίσιμα γιατί ακόμα δεν έχουν τερματιστεί όσα σήμερα βιώνουμε, έτσι δεν ξέρουμε που και πως θα καταλήξει όλο αυτό), έχουν εμφανιστεί και παλαιότερα. Αυτό όμως που ξέρουμε καλά είναι ο λόγος που οδηγεί κάθε φορά σε τέτοιου είδους ‘αποκλίσεις’.
Ο άνθρωπος είναι ον που έχει επί αιώνες συνηθίσει να ζει σε ομάδες όπου, αναγκαστικά, προς διασφάλιση της απρόσκοπτης λειτουργίας των πραγμάτων μέσα στην ομάδα, μαθαίνει πως πρέπει να υπακούει σε κανόνες. Και πότε, σύμφωνα με όσα μας διδάσκει η ιστορία, ξεφεύγει από τους κανόνες αυτούς; Όταν πεινάσει. Η οικονομική κρίση, από τη στιγμή που ξεκίνησε στην Ευρώπη προ δεκαετίας, ήταν παραπάνω από βέβαιο ότι θα έβγαζε στην επιφάνεια ένστικτα που βρίσκουν συνήθως καταφύγιο σε μορφώματα τέτοιου είδους.
Στην αγροτική Ιταλία μετά τον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, η οικονομική κρίση γέννησε τον φασισμό του Μουσολίνι που με το σύνθημα «υπακοή, πίστη, αγώνας» φύτεψε ένα φυτώριο, την μπαλίλα (νεολαία), ποτίζοντάς το με το νερό του πιο συστηματικού και εμπεδωμένου ολοκληρωτισμού: ο άνθρωπος είναι μέρος ενός συνόλου που δρα κάτω από τις διαταγές ενός αρχηγού του οποίου η γνώμη έχει το αλάθητο ενώ οι απόψεις του βαρύνουν ως θέσφατα.
Στη βιομηχανική Γερμανία, όπου η σαφώς οξύτερη κρίση, λόγω των πολεμικών καταστροφών και των υπαγορεύσεων της συνθήκης των Βερσαλλιών μεταξύ των οποίων και οι πολεμικές επανορθώσεις που ήταν υποχρεωμένη να καταβάλει η χώρα στους νικητές, τον ίδιο καιρό ξεπήδησε το ναζιστικό κόμμα του Χίτλερ, που εμπλούτισε τον φασισμό με τον ρατσισμό, τον αντισημιτισμό και το ιδεολόγημα της αρίας φυλής.
Αυτή, την ακραία μορφή φασισμού διάλεξαν οι σημερινοί εχθροί της δημοκρατίας να υπηρετήσουν, πιστεύοντας πως θα μπορέσουν να φτάσουν στην εξουσία με την ίδια παλιά καλή συνταγή, πράγμα που φαίνεται από το γεγονός ότι ιδρύουν κόμματα.
Στοχεύουν άρα να εισέλθουν στο κοινοβούλιο και, χρησιμοποιώντας την πολιτική κάλυψη που τους προσφέρει, να πάρουν την εξουσία και τότε βέβαια να το σφραγίσουν, καταργώντας τον κοινοβουλευτισμό. Στη Γερμανία της Μέρκελ προσπαθούν, χωρίς αποτέλεσμα, για δεύτερη φορά να βγάλουν εκτός νόμου το νεοναζιστικό κόμμα ενώ εμείς –με τη γνωστή μας χαλαρότητα- ήδη το ανεχόμαστε μέσα στη Βουλή.
Αλήθεια, τόσο δύσκολο είναι να αντιμετωπιστούν αυτά τα ανθρωποειδή που νομίζουν την κοινωνία τσιφλίκι τους και αλωνίζουν ένοπλοι χτυπώντας και προπηλακίζοντας όποιον επιλέξουν κάθε φορά; Φοβάμαι πως ναι! Είναι πολύ δύσκολο η δημοκρατία, ως πολίτευμα με αρχές, να αντιμετωπίσει τέτοια φαινόμενα, δεδομένου ότι εμπεριέχει μιαν αντίφαση.
Αφενός διαθέτει ανοχές τέτοιες που της προσδίδουν τον χαρακτήρα του πλέον ‘ανθρώπινου’ πολιτεύματος με την έννοια του σεβασμού προς τον άνθρωπο, αφετέρου και εξαιτίας αυτής της ηπιότητας με την οποία είναι φύσει προικισμένη δεν μπορεί να αναπτύξει έναν αποτελεσματικό μηχανισμό που ‘νομίμως’ θα πετάξει με κάποιο τρόπο αυτά τα σκύβαλα απ’ το πολιτικό παιχνίδι δια παντός.
Είναι λοιπόν αναγκασμένη η δημοκρατία να ανέχεται όλους αυτούς που, οι ίδιοι δεν ανέχονται κανέναν, ακριβώς επειδή, εκ των πραγμάτων, δεν διαθέτει μηχανισμούς καταστολής τέτοιων φαινομένων.
Με λίγα λόγια ενώ αυτοί σκοτώνουν κόσμο, συνήθως με τρόπο που να μην μπορεί να τους φτάσει το χέρι του νόμου, -εκτός κι αν τους ξεφύγει κάτι οπότε γίνεται ένα φάλτσο που το στηλιτεύουν όλοι και ύστερα από λίγο το ξεχνούν- η δημοκρατία ως πολίτευμα και η συντεταγμένη κοινωνία ως σύνολο βαδίζουν με το σταυρό στο χέρι, με όπλα δηλαδή πολύ ηπιότερα εκείνων που διαθέτουν οι αντίπαλοι. Όπλα όπως το γράμμα του νόμου, η ευπρεπής ένσταση, η έστω αγανακτισμένη διαμαρτυρία, απέναντι στους κεφαλοσπάστες, στις αρβύλες με τα σιδερένια καρφιά για κλωτσιές με σίγουρο αποτέλεσμα, στους λοστούς και στις σιδερογροθιές.
Τι μας μένει λοιπόν; Μόνο η εγρήγορση! Ο πολιτικός κόσμος –και ιδιαίτερα ο δικός μας που δυστυχώς διαθέτει τις μικρότερες αντιστάσεις στα δύσκολα- να μην πιαστεί πάλι στον ύπνο όπως ο Βίκτωρ Εμμανουήλ ο Γ΄ στην Ιταλία του Μεσοπολέμου ή ο στρατάρχης Χίντεμπουργκ στη Γερμανία την ίδια εποχή.
Πρωτοβουλίες σαν αυτή του EGAM συμβάλλουν τουλάχιστον στην εγρήγορση των πολιτών κι αυτό είναι κάτι, μιας και κάποιοι πρέπει να γρηγορούν σε εποχές ύπουλες και σκοτεινές.
Και αν αδυνατούν οι πολιτικοί ας είναι τελικά οι πολίτες που θα υπερασπιστούν το Καπιτώλιο!-«
*Η Εταιρεία Συγγραφέων προσυπογράφει το κείμενο του Ευρωπαϊκού Αντιρατσιστικού Κινήματος (EGAM)**, το οποίο επίσης υποστηρίζουν προσωπικότητες των γραμμάτων και της τέχνης απ’ όλη την Ευρώπη, κατά των ρατσιστικών επιθέσεων και της Χρυσής Αυγής. Η Εταιρεία Συγγραφέων επίσης προσυπογράφει την πρωτοβουλία του EGAΜ να διοργανώσει μια σιωπηρή πορεία διαμαρτυρίας στην Αθήνα στις 15 Δεκεμβρίου από τη Βουλή ως την Ακρόπολη και προτρέπει τα μέλη της να συμμετάσχουν.
**Το πλήρες κείμενο του Ευρωπαϊκού Αντιρατσιστικού Κινήματος (EGAM) είναι το παρακάτω:
Μαζί στην Ευρώπη για την δημοκρατία
Ενάντια στην ρατσισμό, τον αντισημιτισμό και τον νεοναζισμό!
Ο ρατσισμός, ο αντισημιτισμός και ο νεοναζισμός αναπτύσσονται, στην Ελλάδα αλλά και αλλού στην Ευρώπη, χωρίς ωστόσο οι δημοκρατικές δυνάμεις να κινητοποιούνται δυναμικά και αποφασιστικά.
Η ρατσιστική και αντισημιτική ρητορική καθώς και οι πράξεις βίας που πολλαπλασιάζονται στην Ελλάδα απειλούν τις θεμελιώδεις αξίες της δημοκρατίας στην ίδια τη χώρα που την γέννησε.
Αυτή η εξέλιξη δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως μια «φυσική» και αμελητέα συνέπεια της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που μαστίζει τη χώρα, όχι μόνο επειδή τα Ανθρώπινα Δικαιώματα αποτελούν θεμέλιο για κάθε δημοκρατική κοινωνία αλλά και επειδή η κρίση δεν είναι κάτι που θα ξεπεραστεί αύριο.
Απέναντι στην ανεπίτρεπτη κατάσταση που βιώνει σήμερα η Ελλάδα, εμείς, διανοούμενοι, καλλιτέχνες, ενεργοί πολίτες της κοινωνικής και πολιτικής ζωής, λέμε όλοι μαζί με μια φωνή «Φτάνει!»
Φτάνει με τις ρατσιστικές επιθέσεις! Φτάνει με τη συμπαιγνία ανάμεσα στην αστυνομία και τους κακοποιούς νεοναζί της Χρυσής Αυγής! Φτάνει με την ρατσιστική και αντισημιτική ρητορική! Φτάνει με τη παθητική στάση της Δικαιοσύνης! Φτάνει με την ανεκτικότητα, τη προστασία και την εκ των πραγμάτων στήριξη που απολαμβάνουν οι γανγκστερ της Χρυσής Αυγής!
Αυτοί τρέφονται από την αδιαφορία και τις αδυναμίες των δημοκρατών δυνάμεων
Ας είμαστε ξεκάθαροι: Όταν πολεμάει κανείς τον ρατσισμό, τον αντισημιτισμό και τον νεοναζισμό στην Ελλάδα, δεν σημαίνει ότι πολεμάει την Ελλάδα. Σημαίνει ότι πολεμάει την ιδεολογία του μίσους που αναπτύσσεται από άκρη σε άκρη της Ευρώπης
Σημαίνει ότι συμμετέχει στην μεγάλη ευρωπαϊκή μάχη για την δημοκρατία. Σημαίνει ότι στηρίζει αυτούς που, παντού στην Ευρώπη, συμμερίζονται αυτή τη μάχη και έχουν ανάγκη την κινητοποίηση των δημοκρατικών δυνάμεων στην Ελλάδα. Σημαίνει ότι δίνει σε όλους, και κυρίως στους νεότερους, μια ελπίδα και μια προοπτική για το μέλλον διαφορετική από αυτήν που περιορίζει τον ορίζοντα σε μια μάχη για την αποπληρωμή του χρέους. Σημαίνει ότι παλεύει για το ευρωπαϊκό όνειρο, αυτό μιας ηπείρου πραγματικά δημοκρατικής απαλλαγμένης από τον ρατσισμό και τον αντισημιτισμό
Σε αυτή την μεγάλη μάχη, η Ευρώπη πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της, γιατί οι ευρωπαϊκές πολιτικές που επιβάλλονται στην Ελλάδα, κυρίως σε ότι αφορά στην λιτότητα και στη μετανάστευση, δημιουργούν τις συνθήκες για την εξάπλωση του νεοναζισμού.
Οι Έλληνες πολιτικοί πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους, γιατί η δυσλειτουργία ορισμένων κρατικών θεσμών αλλά και η αδιαφορία μέχρι και η υποστήριξη που απολαμβάνει η Χρυσή Αυγή αποτελούν τη βάση για την ανεκτικότητα με την οποία αντιμετωπίζονται η ρητορική και οι πράξεις μίσους.
Ολόκληρη η κοινωνία πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της. Όλοι οι πολίτες έχουν προσωπικό καθήκον να πουν «Φτάνει!», να στείλουν στους νεοναζί το μήνυμα ότι υπάρχουν όρια τα οποία επιβάλει η δημοκρατία και τα οποία οι πολίτες είναι αποφασισμένοι να προασπιστούν
Γιαυτό καλούμε όλους όσους πιστεύουν στη δικαιοσύνη, την ελευθερία και την ισότητα, να ενωθούν μαζί μας για να εκφράσουμε την αφοσίωση μας στην δημοκρατία και για να απορρίψουμε το ρατσισμό, τον αντισημιτισμό και τον νεοναζισμό. Η πορεία θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 15 Δεκεμβρίου στις 15:00 από την Βουλή στην Ακρόπολη.
Crystalia Patouli -------- 