Είσαι ο τζαμπατζής. Tίποτε άλλο.

xa12:50, 15 Αυγ 2013 | tvxsteam – tvxs.gr/node/135829

Είσαι ο τζαμπατζής*. Τίποτε άλλο. Για τον ελεγκτή είσαι ο τζαμπατζής. Δεν έχεις εισιτήριο; Είσαι και ο κλέφτης. Κλέβεις το δημόσιο. Αυτό σου είπε ο ελεγκτής. Αυτό κι ο οδηγός. Αυτό και η δημοφιλής συγγραφεύς(πριν ακόμα καλά καλά σε κηδέψουν…). Γιατί είσαι ο τζαμπατζής κλέφτης. Της Κρυσταλίας Πατούλη

19 χρονών παιδί. Το μόνο που είσαι. Μπορώ να σε ξεφτιλίσω. Να σου αφαιρέσω το δικαίωμα της ανθρώπινης υπόστασης. Να σε διαπομπεύσω. Να σε στείλω στο απόσπασμα… Μπορώ τα πάντα. Δεν υπάρχεις. Είδες; Το κατάλαβες και μόνος σου…

Ανάλγητη η κοινωνία. Ανάλγητο και το κράτος. Ανάλγητοι και οι «πνευματικοί» του άνθρωποι.

Μια χώρα που ζητά από έναν έφηβο, χωρίς να ερευνήσει τις συνθήκες της ζωής του, να περάσει σε ένα σύστημα ελεγκτικό ανάλγητο, στο πρώτο σκαλί πριν την ενηλικίωση, με τον ίδιο ανάλγητο τρόπο ελέγχει τους 19χρονους επιβάτες για… ούτε καν 1μιση ευρώ εισιτήριο.

Πολλά παιδιά σαδιστικά λοβοτομούνται, σκύβουν το κεφάλι σε αυτό το απάνθρωπο σύστημα, υποτάσσονται και στη συνέχεια το καταπίνουν. Κάποιοι από αυτούς γίνονται έως και καθηγητές Πανεπιστημίου. Ταυτίζονται με τον επιτιθέμενο. Ταυτίζονται με το τέρας, για να επιβιώσουν. Και βάζουν ενίοτε φρουφρού και αρώματα για να καλύψουν τη μπόχα του.

Κάποια παιδιά αρνούνται. Κάποια παιδιά δεν σκύβουν το κεφάλι. Κάποια παιδιά απλώς κάθονται και στύβουν το κεφάλι τους, και επιβιώνουν με άλλον τρόπο.

Γιατί προτιμούν να σιχαίνονται το τέρας. Προτιμούν να νιώθουν κάθε μέρα τη σιχασιά για την μορφή και μόνο του τέρατος, παρά τη φρικτή γεύση του στο στόμα τους.

Λένε, είμαι άνεργος. Οι γονείς μου είναι άνεργοι. Αλήθεια λέω. Κι αυτός είμαι…

Παιδί μου, μην περιμένεις να σε καταλάβει κανείς. Μιλάς σε άλλη γλώσσα.
Γέλασε ειρωνικά, λυπήσου τους. «Έβγα… στο σκοτάδι και περπάτα» μ’ άδειες τσέπες. Τρίψου τες στη μούρη τους και επιβίωσε. Ψυχικά και σωματικά. Νιώσε και ζήσε. Πάλεψε και σκάψε. Τον τάφο τους.

Μόνο έτσι δεν θα μπορεί κανείς απ’ όλους αυτούς, να σου βάλει μια ταμπέλα – ακόμα και μετά θάνατον! (ταμπέλα «λάθος» εκ των υστέρων… καμία τσίπα) και να σε χώσει στο λαγούμι της εκπορνευμένης κανιβαλιστικής ζωής του.

Είσαι τζαμπατζής για το τέρας; Είσαι ελεύθερος για τους ανθρώπους. Διάλεξε τι θες να είσαι για σένα. Και προχώρα (με το φανάρι του Διογένη)…

Υγ.: Τιμή σε όσους δεν εγκλωβίστηκαν, και πέταξαν μακρυά, έξω από το τρόλεϊ του σύστήματος, «πήραν το μεγάλο δρόμο» για να γλυτώσουν από την ανθρωποφάγα οσμή του. Κι ας θυσίασαν κάποιοι από αυτούς τη ζωή τους… Έσωσαν την ύπαρξή τους.

Υγ2. Ντροπή σε όσους υπήρξαν μάρτυρες και δεν πήγαν με το μέρος τους, ούτε και όρμησαν στο τέρας για να το εμποδίσουν…  Και ούτε καν συναισθάνθηκαν… (Ανίατη η τερατοποίηση. Μη αναστρέψιμη. Και δεν την συνειδητοποιούν ΠΟΤΕ μόνοι τους!)

Υγ3. Το παιδί ήθελε να ΖΗΣΕΙ, γι αυτό πήδηξε έξω(κι αν πήδηξε τελικά μόνος του**). Ήθελε να απεγκλωβιστεί από τη βία και την κακοποίηση. Δεν ήθελε να αυτοκτονήσει. Επιτέλους ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ σεβαστείτε τον θάνατο αν δεν μπορείτε να σεβαστείτε τη ζωή.

Υγ4. Η ιστορία αυτή χειροτερεύει. Κι ας πιστεύαμε ότι… δεν υπάρχει χειρότερη:

Σχετικά άρθρα

***

 
Χαράλαμπος Πουλόπουλος

news247 Αύγουστος 16 2013 13:36

Πριν από κάποια χρόνια στον Πειραιά, όταν ήμασταν μαθητές, σκαρφαλώναμε στο πίσω μέρος του τραμ για πλάκα και πηγαίναμε μερικές στάσεις πιο κάτω, περιμένοντας το τραμ της επιστροφής για να μας γυρίσει πίσω με τον ίδιο τρόπο. Άλλες φορές πάλι μπαίναμε στον «ηλεκτρικό» χωρίς να πληρώσουμε εισιτήριο, γιατί δεν είχαμε χρήματα, και άλλοτε προσπαθούσαμε να μπούμε στο λεωφορείο ή το τρόλεϊ, ξεφεύγοντας από τον εισπράκτορα, ώστε να φτάσουμε στον προορισμό μας.

Όταν μας έπιανε ο ελεγκτής μάς κατέβαζε στην επόμενη στάση και ήμασταν αναγκασμένοι να συνεχίσουμε ποδαρόδρομο. Ούτε πρόστιμα, ούτε απειλές, ούτε παράνομες κατακρατήσεις τόσο σε μας όσο και στους ενήλικες. Το πολύ πολύ κάποιες νουθεσίες. Και τότε η φτώχεια ήταν μεγαλύτερη από ότι είναι σήμερα, αλλά οι άνθρωποι αντιμετώπιζαν ο ένας τον άλλον με αλληλεγγύη, χωρίς να στοχοποιούνται οι πλέον αδύναμοι.

Πριν από λίγες μέρες ένα δεκαοχτάχρονο παιδί έχασε τη ζωή του πέφτοντας από ένα τρόλεϊ, ύστερα από έλεγχο και, σύμφωνα με τις μαρτυρίες, έντονο διαπληκτισμό με τον ελεγκτή και τον οδηγό. Το εξήντα φορές υψηλότερο πρόστιμο από το αντίτιμο του εισιτηρίου και η με το «έτσι θέλω» παράνομη κατακράτηση του εφήβου συνιστούν σοβαρότερες παραβάσεις από τη μη πληρωμή του εισιτηρίου. Ο οδηγός ή ο ελεγκτής είναι υποχρεωμένος να ανοίξει την πόρτα του οχήματος στην επόμενη στάση, για να κατέβει ο επιβάτης που δεν έχει πληρώσει, χωρίς τσαμπουκάδες, απειλές, εξευτελισμούς, παράνομες κατακρατήσεις. Μπορεί να κόψει κλήση, και είναι απόφαση του επιβάτη να την πληρώσει ή όχι επωμιζόμενος την ευθύνη.

Όταν ένα δεκαοχτάχρονο παιδί χάνει τη ζωή του για το εισιτήριο ενός ευρώ, τα επιχειρήματα περί τήρησης της νομιμότητας γίνονται γελοία, κυνικά, τυπολατρικά έως και απάνθρωπα. Συνήθως προέρχονται από εκείνους που δεν έχουν μπει κατά πάσα πιθανότητα ποτέ σε λεωφορείο και που δε βρέθηκαν ποτέ στη θέση να μην έχουν να πληρώσουν ακόμη και το αντίτιμο ενός εισιτηρίου. Είναι οι ίδιοι που απαιτούν την τήρηση της νομιμότητας από τους ανθρώπους που είναι σε κίνδυνο και ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.

Είναι αυτοί που υποστηρίζουν ένα αυταρχικό κράτος το οποίο απαιτεί αυστηρότερα πρόστιμα και επιβάλλει μεγαλύτερες ποινές σε μικροπαραβάτες, ενώ αδιαφορεί ή υποκλίνεται στους μεγαλοκαρχαρίες και μεγαλοοφειλέτες, θεωρώντας ότι με την στάση τους προάγουν την οικονομία και την ανάπτυξη.

Είναι αυτοί που στηρίζουν τον έλεγχο της νομιμότητας ο οποίος ασκείται από κακοπληρωμένους εργαζόμενους που μετατρέπονται σε εθελοντές ελεγκτές για να αυξήσουν το πενιχρό εισόδημα τους εισπράττοντας το 50% του προστίμου που θα επιβάλλουν, ασκώντας εξουσία που δεν τους αναλογεί.

Είναι εκείνοι που πιστεύουν ότι οι άνθρωποι γίνονται για να υπηρετούν τους νόμους και όχι οι νόμοι για να υπηρετούν τους ανθρώπους. Είναι αυτοί που αναρωτιούνται γιατί κάποιοι ψάχνουν στα σκουπίδια, γιατί υπάρχουν μεγάλες ουρές στα συσσίτια, εάν πράγματι λιποθυμούν τα παιδιά στα σχολεία ή εάν όλα αυτά αποτελούν λαϊκίστικη ρητορική. Χωρίς να αντιλαμβάνονται την τραγικότητα της απώλειας μιας ανθρώπινης ζωής, απαιτούν την επιβολή κυρώσεων προκειμένου να τηρηθεί η νομιμότητα. Έτσι λοιπόν από τον καναπέ τους γίνονται οι τζαμπατζήδες της νομιμότητας.

Eλεγκτές και τζαμπατζήδες υπήρχαν πάντα∙ θάνατοι όμως όχι. Και αυτό δεν είναι σύμπτωση.

* Ο Χαράλαμπος Πουλόπουλος  είναι διδάκτωρ Κοινωνικών Επιστημών, διευθυντής του Κέντρου Θεραπείας  Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ). Είναι  πρόεδρος της επιστημονικής και  συμβουλευτικής επιτροπής της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Θεραπευτικών Κοινοτήτων (W.F.T.C.) και αντιπρόεδρος του Δ.Σ. της  Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Θεραπευτικών Κοινοτήτων (E.F.T.C).

***

Πως αντιμετωπίζουμε τον έλεγχο εισιτηρίων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς

paidi

Με αφορμή τον τραγικό θάνατο του 19χρονου, η Νομική Ομάδα των “ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ” ενημερώνει τους πολίτες-χρήστες των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς για τα δικαιώματά μας (με βάση το τι προβλέπει η νομοθεσία) σε περίπτωση ελέγχου:

Σύμφωνα με το άρθρο 325 Π.Κ. «όποιος με πρόθεση κατακρατεί άλλον χωρίς την θέλησή του ή του στερεί με άλλον τρόπο την ελευθερία της κίνησης του, τιμωρείται με φυλάκιση». Επομένως, όποιος (συνήθως ο οδηγός σε συνεργασία με τον ελεγκτή), περιορίσει με οποιονδήποτε τρόπο τον πολίτη π.χ. κλείνοντας τις πόρτες του λεωφορείου, ή εμποδίζοντας την κίνηση ή την έξοδό του από το όχημα, διαπράττει το αδίκημα της παράνομης κατακράτησης (άρθρο 325Π.Κ.), το οποίο διώκεται αυτεπάγγελτα. Ο πολίτης έχει δικαίωμα να καταγγείλει το γεγονός στην αστυνομία και να ζητήσει την συνδρομή της. Τα αστυνομικά όργανα είναι υποχρεωμένα να συλλάβουν τον δράστη ή τους δράστες και να σχηματίσουν δικογραφία εις βάρος τους, τηρώντας όσα προβλέπονται στον Κ.Π.Δ. περί αυτοφώρου διαδικασίας. Αντίθετα ακόμη και μετά την «ποινικοποίηση» με τον Ν. 3920/2011 της αποφυγής πληρωμής εισιτηρίου , η οποία πλέον διώκεται ως πταίσμα (391 Π.Κ.) , εξακολουθούν να ισχύουν οι διατάξεις των άρθρων 275 και 409 Κ.Π.Δ. από όπου προκύπτει ότι κανένας πολίτης ( επομένως ούτε ο ελεγκτής η ο οδηγός) δεν έχει δικαίωμα να συλλάβει ο ίδιος δράστη πταισμάτων. Επιπλέον η συγκεκριμένη πράξη «αποφυγή πληρωμής εισιτηρίου» διώκεται ΜΟΝΟ κατ’ έγκληση, η οποία προϋποθέτει συγκεκριμένη εξουσιοδότηση από το Δ.Σ. της αντίστοιχής εταιρείας (ΟΑΣΑ, ΟΑΣΘ κλπ), την οποία δεν διαθέτει ο εκάστοτε ελεγκτής!!!

Συμπερασματικά :

1. Κατά τη διάρκεια του έλεγχου δίνουμε τα στοιχεία μας στον ελεγκτή εάν εμείς θέλουμε και δεν μπορεί να μας εξαναγκάσει σε καμία περίπτωση.

2. Αν υπάρξει παρουσία αστυνομικού οργάνου (το οποίο δεν είμαστε υποχρεωμένοι να περιμένουμε) του δίνουμε τα στοιχεία μας, προκειμένου να αποφύγουμε την ταλαιπωρία της μετάβασης μας στο Α.Τ. και σε περίπτωση παράνομης κατακράτησης μας ζητάμε την άμεση σύλληψη των δραστών.

3. Σε κάθε περίπτωση αν κρατηθούμε παράνομα από οποιονδήποτε πολίτη (ελεγκτή, οδηγό κ.λ.π.), η είμαστε μάρτυρες τέτοιας παράνομης συμπεριφοράς, ζητάμε την άμεση συνδρομή της αστυνομίας και την σύλληψη των δραστών η του δράστη με την τήρηση της αυτόφωρης διαδικασίας.

4. Διατηρούμε την ψυχραιμία μας και ζητάμε τη συνδρομή των συνεπιβατών μας , καθώς και στοιχεία τους, ώστε σε περίπτωση παράνομης κατακράτησης να έχουμε μάρτυρες.

ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΛΛΗ ΕΠΙΛΟΓΗ:

ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ!

ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ, ΔΕΝ ΤΙΣ ΧΑΡΙΖΟΥΜΕ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ!

ΜΕ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ!

Ή ΕΜΕΙΣ Ή ΑΥΤΟΙ!

***

«Έβγα στο σκοτάδι και περπάτα
Κι ας μην θέλουν οι Θεοί
Έχεις ήλιο τα ζεστά σου νειάτα
Έχεις ήλιο την ζωή»

Νίκος Γκάτσος

2 thoughts on “Είσαι ο τζαμπατζής. Tίποτε άλλο.

  1. Παράθεμα: Καμία συν-κίνηση στην Ελλάδα των πασχόντων | Crystalia Patouli -------------

Σχολιάστε