«Η πολιτική δεν είναι ηθική» γι΄αυτό «ο πολίτης πρέπει να ελέγχει την εξουσία του»

Επειδή «η πολιτική δεν είναι ηθική»(1) γι’ αυτό και σε κάθε υποτιθέμενη Δημο-κρατία, ο πολίτης πρέπει «να ελέγχει την εξουσία του»(2)

***

(1) Βασίλης Ραφαηλίδης: Η πολιτική δεν είναι ηθική

«[…] Ο λαός ποτέ δεν θα μάθει ότι η ηθική αφορά μόνο άτομα και ποτέ ομάδες ανθρώπων ή κράτη.

Οι λαοί και τα κράτη τους, πάντα και σ’ όλες τις περιπτώσεις, δρουν βάσει του συμφέροντος, έστω κι αν αυτό πάει κόντρα στο συμφέρον των πάντων.

Αυτό είναι νόμος στην ιστορία. Που ποτέ δεν ηθικολογεί, αν και οι δημαγωγοί πάντα εκμεταλλεύονται την ηθική για να «πείσουν» το λαό να τους υποστηρίξει τουλάχιστον ηθικά, προκειμένου να δράσουν πάντα ανήθικα, δηλαδή άσχετα απ’ τους κανόνες της ηθικής.

Που, το ξαναλέμε γιατί είναι ανάγκη να γίνει νοητό, είναι μια απολύτως εξατομικευμένη υπόθεση, που ποτέ δεν μετράει στην πολιτική, παρόλο που οι δημαγωγοί προσπαθούν να μας πείσουν πως αυτή και μόνο αυτή μετράει πάντα και σ’ όλες τις περιπτώσεις. […]»

(Απόσπασμα από το βιβλίο του Βασίλη Ραφαηλίδης, Ιστορία (κωμικοτραγική) του νεοελληνικού κράτους 1830-1974, Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, 2010, κεφάλαιο 6.Η πολιτική δεν είναι ηθική, σελ. 85)

***

(2) Αφροδίτη Μάνου: Ο Έλληνας πρέπει να μάθει να ελέγχει την εξουσία του!

« […] ο Έλληνας, θα πρέπει πια, να μάθει να ελέγχει την εξουσία του! Δεν γίνεται! Όποιος έχει το μέλι στα δάχτυλά του, το γλύφει και θα το γλύφει. Εάν, λοιπόν, δεν βρεθεί ένας τρόπος, που να κατοχυρωθεί συνταγματικά ο έλεγχος της εξουσίας, ένας τρόπος δηλαδή, όπου θα μπορεί να ελέγχεται η εξουσία από τους πολίτες, δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα! […]»

(Απόσπασμα από την απάντηση της Αφροδίτης Μάνου, στο ερώτημα «Ποιες αιτίες μας έφεραν ως εδώ, και κυρίως τι πρέπει να κάνουμε;» της ακτιβιστικής Έρευνας για την Κρίση)